កង្វះសំណាញ់សុវត្ថិភាពសង្គមធ្វើឲ្យពលរដ្ឋរងារ!
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖
ស្តាប់ - ០៥:០៥
ប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរជាពិសេសអ្នកក្រីក្រ នៅទីជនបទដាច់ស្រយាលរស់នៅក្នុងស្ថានភាពរងារដោយសារកង្វះបណ្តាញសុវត្តិភាពសង្គម។ រហូតមកទល់បច្ចុប្បន្ន ប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរភាគច្រើនលើសលប់រស់នៅដោយមិនបានទទួលការការធានារ៉ាប់រងសង្គមឡើយ។ ពេលមានជំងឺ ឬជួបប្រទះគ្រោះអាសន្ននានា ពួកគេត្រូវចងការប្រាក់គេក្នុងតម្លៃខ្ពស់ដើម្បីដោះទ័ល។ អ្នកខ្លះលក់គោក្របីឬដីស្រែចម្ការដើម្បីព្យាបាលជំងឺ។ បន្ទាប់ពីគ្រោះអាសន្នជាយថាហេតុណាមួយ ពួកគេនឹងមានជីវភាពកាន់តែលំបាកជាងមុន។ ដូច្នេះ គោលនយោបាយគាំពារជនក្រីក្រតាមរយៈការកសាងសំណាញ់សុវត្ថិភាពសង្គមគឺជាកិច្ចការចាំបាច់សម្រាប់ផ្តល់ភាពកក់ក្តៅជូនពលរដ្ឋក្រីក្រ។
នៅកម្ពុជា ពលរដ្ឋភាគច្រើនលើសលប់រស់នៅទីជនបទដាច់ស្រយាលនិងដែលជាទូទៅមានជីវភាពក្រីក្រ។ ជីវភាពខ្វះខាតដោយសារខ្វះប្រភពចំណូលជារឿងមួយ ប៉ុន្តែ កង្វះប្រព័ន្ធធានារ៉ាប់រងសង្គមគឺជាបញ្ហាប្រឈមធំធេងមួយទៀត។ នៅពេលធ្លាក់ខ្លួនឈឺឬជួបគ្រោះអាសន្នណាមួយ ពួកគេស្ថិតក្នុងស្ថានភាពរងារគ្មានទីពឹង។ អ្នកខ្លះស្រវេស្រវាខ្ចីបុលគេដើម្បីបានប្រាក់ធ្វើសោហ៊ុយទៅមន្ទីរពេទ្យ។
ផ្លូវធ្វើដំណើរវែងឆ្ងាយ ចំណាយពេលយូរ រីឯសេវាព្យាបាលជំងឺក៏មានតម្លៃខ្ពស់និងមិនសូវមានប្រសិទ្ធភាពទៀត។ នេះជាចំណោទដែលបណ្តាលឲ្យបញ្ហាសុខភាពបានក្លាយជាមូលហេតុធំធេងមួយនៃភាពក្រីក្រនៅកម្ពុជា។ អ្នកដែលគ្មានជម្រើសសុខចិត្តព្យាបាលតាមលទ្ធភាពនៅឯផ្ទះនិងបណ្តោយតាមយថាកម្ម។ អ្នកខ្លះបង្ខំចិត្តលក់ឬបញ្ចាំដីស្រែចម្ការបន្តិចបន្តួចដែលជាដង្ហើមរស់របស់គ្រួសារដើម្បីដោះទ័ល។ ស្ថានភាពនេះបានបង្ហាញឲ្យឃើញថា ពលរដ្ឋខ្មែររស់នៅក្នុងស្ថានភាពរងារ ខ្វះទីពឹង ដោយសារតែប្រព័ន្ធធារារ៉ាប់រងសង្គមនៅចន្លោះប្រហោងធំធេងដែលរដ្ឋាភិបាលត្រូវយកចិត្តទុកដាក់ជាចាំបាច់។
តាមពិត គំរោងផ្តល់ជូននូវការធានារ៉ាប់រងខ្នាតតូចដល់ប្រជាពលរដ្ឋក្រីក្រត្រូវបានរដ្ឋាភិបាលដោយមានការគាំទ្រពីដៃគូអភិវឌ្ឍន៍រៀបចំគំរោងជាច្រើនឆ្នាំមកហើយ។ គំរោងនោះមានការធានារ៉ាប់រងផ្នែកសុខភាព ផ្នែកដំណាំកសិកម្ម បញ្ហាទឹកជំនន់ ការអប់រំ និងការធានារ៉ាប់រងលើការចំណាយទៅលើពិធីបុណ្យសពជាដើម។ ប្រជាពលរដ្ឋទទួលបានការធានារ៉ាប់រងខ្នាតតូចដោយគ្រាន់តែពួកគេ បង់១ដុល្លារក្នុង១ខែ ឬត្រឹម៦ដុល្លារអាមេរិកក្នុងមួយឆ្នាំប៉ុណ្ណោះ តាមរយៈស្ថាប័នមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុណាមួយ ដែលទទួលបានសិទ្ធិដោយក្រសួងសេដ្ឋកិច្ច និងហិរញ្ញវត្ថុ។ គំរោងនេះក៏មានផ្តល់សេវាសំខាន់ដល់ជនក្រីក្រកម្ពុជាដែរ ដូចជាគ្រាមានអាសន្នបន្ទាន់ និងក្នុងពេលមានវិបត្តិផ្សេងៗជាយថាហេតុ។ ប៉ុន្តែ គម្រោងបែបនេះវាគ្រាន់តែជាទឹកមួយដំណក់ស្រក់ក្នុងមហាសមុទ្រតែប៉ុណ្ណោះបើធៀបនឹងចំនួនប្រជាពលរដ្ឋទូទៅ។
ជាការពិតណាស់ ប្រជាពលរដ្ឋកម្ពុជាបច្ចុប្បន្ន លើកលែងតែអ្នកមានជីវភាពធូធារមួយចំនួនតូច និងអ្នកបម្រើការឲ្យក្រុមហ៊ុនធំៗមួយចំនួនដ៏តិចតួចប៉ុណ្ណោះដែលមានលទ្ធភាពបង់ប្រាក់សេវាធានារ៉ាប់រងក្នុងកម្រិតណាមួយ។ ក្រៅពីនោះ ពួកគេរស់នៅគ្មានទីពឹងតាមយថាកម្ម។ ងាកទៅមើលមនុស្សចាស់វិញ អវត្តមានប្រពន្ធ័ធានារ៉ាប់រងសង្គម ខណៈដែលមណ្ឌលចាស់ជរាក៏មិនសូវមាន បានជំរុញឲ្យមនុស្សចាស់ជាពិសេសអ្នកដែលគ្មានកូនចៅ ញាតិសណ្តាន រស់ក្នុងសភាពរងារឯការយ៉ាងខ្លាំង។
ដូច្នេះ គោលនយោបាយដាក់ឲ្យមានការធានារ៉ាប់រងខ្នាតតូចសម្រាប់ជនក្រីក្រពិតជាមានសារសំខាន់ណាស់ដែលរដ្ឋាភិបាលត្រូវយកចិត្តទុកដាក់និងពង្រីកឲ្យបានទូលំទូលាយនៅទូទាំងប្រទេស។ វាប្រៀបបានទៅនឹងសំណាញ់សុវត្ថិភាពសង្គមសម្រាប់ជួយការពារជនក្រីក្រឲ្យចាកផុតពីភាពរងារ។ សេវាមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុដែលកំពុងរីកដុះដាលព្រោងព្រាតក៏ជាចំណែកមួយដែរក្នុងការជួយដល់ទ័លប្រជាពលរដ្ឋក្រីក្រ។ ប៉ុន្តែ តម្លៃការប្រាក់ខ្ពស់គឺជាហានិភ័យសម្រាប់កូនបំណុលមួយចំនួន។
មានវិធីច្រើនយ៉ាងដែលអាចជួយរំដោះពលរដ្ឋក្រីក្រខ្មែរចេញពីភាពរងារ៖ ទី១ ការបង្កើតឲ្យមានការធានារ៉ាប់រងខ្នាតតូចនៅទូទាំងប្រទេស។ ទី២ រដ្ឋាភិបាលត្រូវសម្រេចឲ្យបាននូវគោលនយោបាយដែលតម្រូវឲ្យអាជ្ញាធរដែនដីបម្រើពលរដ្ឋរបស់ខ្លួនឲ្យបានល្អនិងត្រូវផ្តល់សេវាដល់ពួកគេដោយមិនគិតថ្លៃនិងមានឲ្យប្រសិទ្ធភាព។ ទី៣ ការបង្កើតមូលនិធិចាំបាច់នានាដើម្បីជួយគ្នាក្នុងគ្រាអាសន្ន។ ទី៤ ការបង្ខិតមណ្ឌលសុខភាពដែលមានសេវាថោកនិងមានគុណភាពឲ្យទៅជិតផ្ទះប្រជាពលរដ្ឋ និងទី៥ គឺគោលនយោបាយបង្កើនជីវភាពរបស់ពលរដ្ឋនៅទីជនបទដើម្បីឲ្យពួកគេចាកចេញពីភាពក្រីក្រឲ្យបានឆាប់។
ប្រសិនបើលក្ខខណ្ឌចាំបាច់ទាំងអស់នេះលេចចេញជារូបរាងនៅ
កម្ពុជាមែនវានឹងក្លាយទៅជាសំណាញ់សុវត្ថិភាពសង្គមមួយសម្រាប់កាត់បន្ថយហានិភ័យ និង
កាត់បន្ថយភាពងាយរងគ្រោះនានាដែលពលរដ្ឋក្រីក្រនិងក្រុមអ្នកមានប្រាក់ចំណូលទាប
កំពុងប្រឈមមុខយ៉ាងពេញទំហឹងនៅពេលបច្ចុប្បន្ននេះ៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ