កម្ពុជា-ថៃ៖នយោបាយ«ចាប់ដៃជាន់ជើង»
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖
ស្តាប់ - ០៤:៥១
នាយករដ្ឋមន្ត្រីថ្មីថៃដែលជាមេដឹកនាំយោធាដ៏មានឥទ្ធិពល លោក ប្រាយុទ្ធ ច័ន្ទអូចា មកបំពេញទស្សនកិច្ចរយៈពេលពីរថ្ងៃនៅកម្ពុជាគឺនៅថ្ងៃទី៣០និង៣១តុលានេះ។ ទស្សនកិច្ចនេះធ្វើឡើងក្នុងបរិបទដែលបញ្ហាធំៗរវាងប្រទេសទាំងពីរនៅមិនទាន់ដោះស្រាយបានដូចជាបញ្ហាព្រំដែនប្រាសាទព្រះវិហារ និងការបាញ់សម្លាប់ពលករខ្មែរជាដើម។ នៅលើវិថីការទូត ទីក្រុងភ្នំពេញនិងបាងកកហាក់ដូចជារក្សាបានទំនាក់ទំនងដ៏ល្អជាមួយគ្នាបើទោះជាថៃបានផ្លាស់ប្តូរនាយករដ្ឋមន្ត្រីជាញឹកញាប់ក៏ដោយ។ ប៉ុន្តែ នៅលើភាពជាក់ស្តែងវិញ ទំនាក់ទំនងប្រទេសទាំងពីរត្រូវគេមើលឃើញថាស្ថិតក្នុងស្ថានភាព«ចាប់ដៃជាន់ជើង»។
ដំណើរទស្សនកិច្ចរបស់នាយករដ្ឋមន្ត្រីថៃលោក ប្រាយុទ្ធ ច័ន្ទអូចា នៅកម្ពុជាពេលនេះគឺជាព្រឹត្តិការណ៍ថ្មីមួយទៀតដែលបង្ហាញពីទំនាក់ទំនងល្អរវាងប្រទេសជិតខាងទាំងពីរ។ ល្អនៅត្រង់ថា បើទោះបីជាថៃបានផ្លាស់ប្តូរនាយករដ្ឋមន្ត្រីជាញឹកញាប់ និងបើទោះបីជានាយករដ្ឋមន្ត្រីខ្មែរមានទំនាក់ទំនងជាឯកជនជិតស្និទ្ធជាមួយគ្រួសារលោកថាក់ស៊ីនក៏ដោយ ក៏រដ្ឋាភិបាលទីក្រុងភ្នំពេញនៅតែអាចរក្សាចំណងទាក់ទងល្អជាមួយទីក្រុងបាងកកបានដែរ។
ប៉ុន្តែ បញ្ហានៅត្រង់ថា ទោះជាក្នុងអាណត្តិរបស់នាយករដ្ឋមន្ត្រីថៃណាក៏ដោយ ក៏បញ្ហាធំៗរវាងប្រទេសទាំងពីរនៅតែមិនអាចដោះស្រាយបានដដែល។ ជាក់ស្តែង គ្រាន់តែបញ្ហាព្រំដែនប្រាសាទព្រះវិហារនិងបញ្ហាបាញ់សម្លាប់ពលករខ្មែរឆ្លងដែនបានអូសបន្លាយក្នុងតំណែងអតីតនាយករដ្ឋមន្ត្រីថៃជាច្រើនរូបមកហើយរាប់ទាំងអតីតនាយករដ្ឋមន្ត្រីយីងឡាក់ ស៊ីណាវ៉ាត្រា ផង។ រហូតមកទល់បច្ចុប្បន្ន បញ្ហាក៏នៅតែមិនអាចដោះស្រាយបាន។
បន្ថែមពីលើបញ្ហាចាស់ រដ្ឋាភិបាលថៃក៏បានចាប់បញ្ជូនពលករខ្មែរយ៉ាងគំហុកមកកម្ពុជាវិញកាលពីអំឡុងខែមិថុនាកន្លងទៅដោយមិនបានប្រាប់ជាមុននិងដោយមធ្យោបាយមិនសមរម្យ។ ព្រឹត្តិការណ៍នេះមិនគ្រាន់តែជាការបំបាក់មុខកម្ពុជាដែលជាប្រទេសជិតខាងប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែ វាក៏បង្ហាញថាថៃបានរំលោភសិទ្ធិពលករខ្មែរយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរ។ ដើម្បីស្តាមុខមាត់របស់ខ្លួន ទីក្រុងបាងកកក៏បានបញ្ជូនរដ្ឋមន្ត្រីស្តីទីក្រសួងការបរទេសលោក ស៊ីហាសាក់ ភួងកេតកែវ (SihasakPhuangketkoew) មកបំពេញទស្សនកិច្ចនៅកម្ពុជាកាលពីដើមខែកក្កដា។
គេនៅចាំបានថា កាលណោះ មន្ត្រីការទូតថៃរូបនេះបានសន្យាជាមួយកម្ពុជាថានឹងជួយសម្រួលបែបបទស្របច្បាប់ដល់ពលករខ្មែរ បញ្ឈប់ការបាញ់ប្រហារទៅលើពលករឆ្លងដែនខុសច្បាប់ទៅកាប់ឈើក្នុងទឹកដីថៃ និងសន្យាអនុវត្តន៍កិច្ចព្រមព្រៀងស្តីពីបញ្ហាព្រះវិហារផងដែរ។ ប៉ុន្តែ ជារៀងរាល់លើក ពាក្យសន្យារបស់ទីក្រុងបាងកកមិនដែលត្រូវបានអនុវត្តទេ។
ចំណែករដ្ឋាភិបាលទីក្រុងភ្នំពេញតែងតែបង្ហាញឥរិយាបថទន់ភ្លន់ជានិច្ចជាមួយភាគីថៃ។
ជាការពិតណាស់ រដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាតែងតែប្រកាន់ជំហរនយោបាយការទូតទន់ភ្លន់ជាមួយប្រទេសជិតខាង។ នេះជានយោបាយ«សន្តិភាពនិយម»មួយគួរឲ្យលើកទឹកចិត្តនិងគួរតែមានការឆ្លើយតបវិញសមស្រប។ ប៉ុន្តែ នយោបាយការទូតទន់ភ្លន់របស់កម្ពុជាជាញឹកញាប់ត្រូវបានប្រទេសជិតខាងចាត់ទុកជាភាពទន់ជ្រាយងាយលួងលោមទៅវិញ។ ជាក់ស្តែង បើទោះបីជាតុលាការយុត្តិធម៌អន្តរជាតិក្រុងឡាអេបានផ្តល់យុត្តិធម៌ជាថ្មីដល់កម្ពុជាកាលពីខែវិច្ឆិកាឆ្នាំ ២០១៣ អំពីបញ្ហាព្រំដែនប្រាសាទព្រះវិហារដោយបញ្ជាឲ្យថៃដកទ័ពចេញពីតំបន់ជុំវិញប្រាសាទក៏ដោយ ក៏សាលដីការនេះនៅមិនទាន់អាចអនុវត្តបាននៅឡើយទេ។
រីឯបញ្ហាបាញ់សម្លាប់ពលករខ្មែរឆ្លងដែនខុសច្បាប់ទៅកាប់ឈើឬគ្រាន់តែគេសង្ស័យថាជាចោរក៏បានកើតឡើងជាបន្តបន្ទាប់ឥតដាច់ដែរ។ ភាគីកម្ពុជាបានត្រឹមធ្វើកំណត់ទូតតវ៉ាដែលគ្មានប្រសិទ្ធភាពអ្វីទាំងអស់។ តើនេះមិនមែនជានយោបាយ«ចាប់ដៃជាន់ជើង»របស់ថៃទេឬ? ពិតណាស់ថាកម្ពុជាជាប្រទេសក្រីក្រនិងទន់ខ្សោយទាំងសេដ្ឋកិច្ចនិងយោធា។
ភាពទន់ខ្សោយនេះហើយដែលជាអំណោយផលដល់ការបំពានពីប្រទេសជិតខាងដែលមានមហិច្ឆតាចង់បានទឹកដីខ្មែរស្រាប់ផងនោះ។ យ៉ាងណាក៏ដោយ ក្នុងនាមជាសមាជិកអាស៊ាន កម្ពុជាក៏មានសិទ្ធិស្មើមុខមាត់ជាមួយប្រទេសផ្សេងទៀតដែររាប់ទាំងថៃផង។
ម្យ៉ាងទៀត កម្ពុជាថែមទាំងមានប្រៀបលើថៃនៅលើទិដ្ឋភាពផ្លូវច្បាប់អន្តរជាតិផងដែរ។ ដូច្នេះ រដ្ឋាភិបាលក្រុងភ្នំពេញគួរតែប្រើប្រាស់កត្តាអំណោយផលទាំងនេះឲ្យអស់លទ្ធភាពដើម្បីទាមទារសិទ្ធិស្មើមុខមាត់ជាមួយប្រទេសជិតខាង។ ដំណើរទស្សនកិច្ចរបស់លោកប្រាយុទ្ធ ច័ន្ទអូចានៅពេលនេះគួរតែជាឱកាសដែលកម្ពុជាផ្តល់សារដែលមានទម្ងន់មួយទៅឲ្យភាគីថៃក្នុងន័យទាមទារទំនាក់ទំនងស្មើភាពរវាងប្រទេសទាំងពីរ។
ការចុះហត្ថលេខាលើកិច្ចព្រមព្រៀងសហប្រតិបត្តិការជាមួយគ្នានឹងគ្មានន័យអ្វីទេប្រសិនបើថៃមិនផ្តល់តម្លៃគ្រប់គ្រាន់ដល់កម្ពុជាក្នុងនាមជារដ្ឋអធិបតេយ្យមួយ និងប្រសិនបើថៃនៅតែប្រើនយោបាយ«ចាប់ដៃជាន់ជើង»ជាបន្តទៀតនោះ៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ