នៅសប្តាហ៍នេះ Jean-François TAIN សូមលើកឡើងអំពីទំនាក់ទំនងរវាងសហភាពអឺរ៉ុបនិងសហរដ្ឋអាមេរិក ទំនាក់ទំនងដែលបានប្រែប្រួលខ្លាំង តាំងពីសង្គ្រាមត្រជាក់បានចប់មក។
ដូចដែលធ្លាប់បានលើកឡើងរួចហើយថានៅឆ្នាំ២០០៣ សហភាពអឺរ៉ុបនិងសហរដ្ឋអាមេរិក មើលមុខគ្នាមិនចំ។ មូលហេតុ គឺមកពីអាមេរិកធ្វើសង្គ្រាមនៅIrak ហើយធ្វើឲ្យអឺរ៉ុបប្រេះឆាគ្នា។ Anglais Espagne និង Italie គាំទ្រអន្តរាគមន៍យោធារបស់អាមេរិក រីឯបារាំងនិងAllemand វិញប្រឆាំង។ ម្យ៉ាងវិញទៀត គឺនៅឆ្នាំ២០០៣នោះហើយ ដែលសហភាពអឺរ៉ុប ត្រៀមខ្លួនទទួលបណ្តាប្រទេសអឺរ៉ុបខាងកើតឲ្យចូលជាសមាជិក។ បណ្តាប្រទេសសមាជិកថ្មីថ្មោងទាំងនេះ ដែលបានឋិតនៅក្រោមក្រញាំសហភាពសូវៀតជាច្រើនទសវត្សរ៍ នៅមិនទុកចិត្តរុស្ស៊ី ត្រូវការឲ្យអាមេរិកការពារពួកគេ ម្ល៉ោះហើយពួកគេនាំគ្នាទៅគាំទ្រភ្លាមភ្លែតសង្រ្គាមអាមេរិកនៅ Irak។ ទាំងនេះធ្វើឲ្យសហភាពអឺរ៉ុបបែកបាក់ប្រេះឆាគ្នាកាន់តែខ្លាំងនិង ធ្វើឲ្យអឺរ៉ុបនិងអាមេរិក កាន់តែមិនចុះសម្រុងគ្នា។
ប៉ុន្មាន ឆ្នាំក្រោយមក គឺនៅចុងឆ្នាំ២០០៨ សហរដ្ឋអាមេរិករបស់លោកBush លែងអុងអាត់ លែងប្រកាន់យកជំហរឯកតោភាគីនិយម នៅលើឆាកអន្តរជាតិដូចពេលមុន ទៀតហើយ។ ពីព្រោះស្ថានភាពនៅIrak មិនប្រព្រឹត្តទៅ ដូចទីក្រុងWashington បានគ្រោងទុកទេ ពីព្រោះជ័យជំនះ តាមរយៈការបោះឆ្នោតប្រជាធិបតេយ្យរបស់ចលនាអ៊ីស្លាមជ្រុលនិយមHamas នៅដែនដីPalestine បានបើកភ្នែកលោកBush ឲ្យយល់ថា គេមិនអាចបង្ខំភូមិភាគដើមបូព៌ាឲ្យទទួលយកលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យងាយៗ បានទេ។ អ៊ីចឹងហើយ បានជាអាមេរិករបស់លោកBush មានចរិតស្លូតវិញ ស្លូតជាងនៅឆ្នាំ២០០៣ ដោយបានងាកមកឲ្យតម្លៃដល់ អ.ស.ប ជាអាទិ៍ក្នុងសំណុំរឿងនុយក្លេអ៊ែររបស់កូរ៉េខាងជើងនិងរបស់Iran។ នៅក្នុងបរិបទបែបនេះ អឺរ៉ុបនិងអាមេរិកក៏ខិតចូលជិតគ្នាវិញ។
ប៉ុន្តែ នៅឆ្នាំ២០០៨ ឆ្នាំដែលលោកBushជិតអស់អាណត្តិប្រធានាធិបតី ទោះជាទំនាក់ទំនងរវាងអាមេរិកនិងអឺរ៉ុបល្អប្រសើរជាងមុនក្តី ក៏នៅមានសល់ច្រើនណាស់មូលហេតុស្មុគស្មាញដែលបន្តធ្វើឲ្យភាគីទាំង ពីរមិនអាចស្និទ្ធស្នាលគ្នាបាន ដូចកាលសម័យសង្គ្រាមត្រជាក់បានឡើយ។ ជាបឋម នៅខាងសហភាពអឺរ៉ុប អឺរ៉ុបមិនយល់ឃើញនិងមិនធ្វើតាមអាមេរិកទេ នៅចំពោះមុខចលនាភេរវនិយម។ រដ្ឋការលោកBush ធ្វើសង្រ្គាមប្រឆាំងភេរវកម្ម ដូចខ្លួនបានធ្វើសង្រ្គាមកំចាត់ពួកNazi Allemand កាលសម័យសង្រ្គាមលោកលើកទីពីរ។ បានន័យថា ចំពោះអាមេរិករបស់លោកBush ឲ្យតែជាភេរវជន គឺសុទ្ធតែជាពួកតំណាងសភាវៈអាក្រក់ទាំងអស់ ទោះជាអ្នកនោះជាអ្នកទាមទារផ្តាច់ទឹកដីនិយម ដូចពួកTchéchènes ឬក៏ជាពួកសកម្មជនAl-Qaïda តាងនាមឲ្យសាសនាអ៊ីស្លាមជ្រុលនិយមក៏ដោយ។ ម្យ៉ាងវិញទៀត អឺរ៉ុបក្តៅចិត្ត ដោយហេតុតែអាមេរិក ដែលជាជើងឯកនៃពិភពភាវូបនីយកម្ម ចេះតែបង្ខិតបង្ខំគេឯង ឲ្យទទួលចក្ខុនិមិត្តនៃទីផ្សារសេរីរបស់ខ្លួន ជាពិសេស នៅពេលចរចាក្នុងក្របខ័ណ្ឌអង្គការពាណិជ្ជកម្មពិភពលោកOMCម្តងៗ។
ចំណុច មួយទៀត ដែលអឺរ៉ុបមិនចុះសម្រុងជាមួយអាមេរិក គឺសុបិនរបស់លោកBushក្នុងការធ្វើឲ្យសន្តិភាពកើតឡើង នៅក្នុងភូមិភាគដើមបូព៌ា តាមរយៈការដាក់បន្តុបលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យឲ្យបណ្តាប្រទេសក្នុងតំបន់ នេះយកទៅអនុវត្ត គឺថាធ្វើហាក់បីដូចជាប្រទេសប្រជាធិបតេយ្យមិនចេះធ្វើសង្គ្រាម និងមានតែប្រទេសកាន់អំណាចផ្តាច់ការទេដែលចេះឈ្លោះប្រកែកគ្នា។
ក្រោយ មកទៀត អាមេរិករបស់លោកObama ចាប់ពីខែមករាឆ្នាំ២០០៩មក និងអឺរ៉ុបក៏នៅតែមិនអាចវិលមកស្និទ្ធស្នាលគ្នាខ្លាំងវិញ ដូចសម័យសង្គ្រាមត្រជាក់បានឡើយ។ ពីព្រោះ អាមេរិកនៅសតវត្សរ៍ទី២១នេះ លែងចាត់ទុកអឺរ៉ុបថា ជាតំបន់ភូមិសាស្រ្តនយោបាយមួយសំខាន់ទៀតហើយ។ រហូតមកដល់ឆ្នាំ១៩៩១ ឆ្នាំដែលសហភាពសូវៀតរលាយនិងសង្គ្រាមត្រជាក់ត្រូវចប់ អឺរ៉ុបជាដង្ហើមរបស់អាមេរិក។ ចូរកុំភ្លេចថា អាមេរិកបានមកជួយស្រោចស្រង់អឺរ៉ុបប្រជាធិបតេយ្យឲ្យរួចពីអំណាច ផ្តាច់ការនៃចក្រភពអឺរ៉ុបកណ្តាល មកជួយរំដោះអឺរ៉ុបឲ្យរួចពីក្រញាំAllemand nazi និងមកជួយការពារអឺរ៉ុបប្រជាធិបតេយ្យប្រឆាំងនឹងសហភាពសូវៀត កុម្មុយនិស្ត។
ឥឡូវនេះ នៅឆ្នាំ២០១០ អាមេរិករបស់លោកObama បែរជាឲ្យតម្លៃទៅលើភូមិភាគដើមបូព៌ា និងអាស៊ី ជាងទៅលើអឺរ៉ុបទៅវិញ។ ឲ្យតម្លៃទៅលើអាស៊ី ដោយហេតុតែការលេចត្រដែតឡើងលឿនរហ័សនៃប្រទេសចិន។ ឲ្យតម្លៃទៅលើភូមិភាគដើមបូព៌ា ដោយហេតុតែជាជង្រុកនៃភេរវកម្ម និងជាចំណុចក្តៅគគុកជាងគេ នៃអស្ថិរភាពពិភពលោកសព្វថ្ងៃ។ ម្យ៉ាងវិញទៀត អាមេរិករបស់Obama បែបមិនសង្ឃឹម មិនសង្ឃឹមថា សហភាពអឺរ៉ុបអាចក្លាយទៅជាមហាប្រទេសរួមគ្នាតែមួយ ដែលមានឥទ្ធិពលនយោបាយខ្លាំងក្លា អាចក្លាយជាគូប្រជែងឬជាដៃគូរបស់ខ្លួនបាន។
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ