សេដ្ឋកិច្ចភូមានឹងកើនឡើងមួយជាបួនប្រសិនបើរដ្ឋាភិបាលបន្តធ្វើកំណែទម្រង់
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖
ស្តាប់ - ០៣:៤៧
ភូមាមានសក្តានុពលអាចនឹងបង្កើនផលិតផលក្នុងស្រុកសរុបបានរហូតដល់ទៅ ២០០ពាន់លានដុល្លារ នៅឆ្នាំ២០៣០ ពោលគឺច្រើនជាងពេលបច្ចុប្បន្នដល់ទៅ ៤ដង ប្រសិនបើរដ្ឋាភិបាលនៅបន្តអនុវត្តកំណែទម្រង់ ដូចជាពេលបច្ចុប្បន្ននេះ។ នេះបើយោងតាមការសិក្សារបស់ក្រុមកុងស៊ុលតង់ផ្នែកសេដ្ឋកិច្ច និងជំនួញដ៏ល្បីមួយ ចុះផ្សាយ កាលពីថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ម្សិលមិញ។ កាលពីប៉ុន្មានថ្ងៃមុននេះ មូលនិធិរូបិយវត្ថុអន្តរជាតិក៏បានឲ្យដឹងផងដែរថា កំណែទម្រង់របស់លោកថេន សេន បានជំរុញឲ្យសេដ្ឋកិច្ចភូមាមានកំណើនលឿនរួចស្រេចទៅហើយ នៅក្នុងពេលបច្ចុប្បន្ននេះ។
បច្ចុប្បន្ននេះ ភូមាស្ថិតក្នុងចំណោមប្រទេសដ៏ក្រីក្របំផុតមួយ នៅក្នុងតំបន់អាស៊ី ជាមួយនឹងផលិតផលក្នុងស្រុកសរុបប្រមាណជា ៥២ពាន់លានដុល្លារ (ឆ្នាំ២០១២) សម្រាប់ប្រជាជនសរុបប្រមាណជា ៦០លាននាក់។ នៅក្រោមការដឹកនាំរបស់របបសឹក ក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានទសវត្សរ៍កន្លងទៅនេះ សេដ្ឋកិច្ចរបស់ភូមាស្ថិតក្នុងភាពត្រដាបត្រដួស រឹតរួតដោយអំពើពុករលួយ អសមត្ថភាពខាងសេដ្ឋកិច្ចរបស់មេដឹកនាំ និងទណ្ឌកម្មពីសំណាក់សហគមន៍អន្តរជាតិ។
ក៏ប៉ុន្តែ ស្ទើរតែគ្រប់អ្នកជំនាញខាងសេដ្ឋកិច្ច នៅទូទាំងពិភពលោកសុទ្ធតែយល់ថា ភូមា គឺជាប្រទេសដែលមានសក្តានុពលសេដ្ឋកិច្ចខ្ពស់។ ក្រុមកុងស៊ុលតង់ផ្នែកសេដ្ឋកិច្ច និងជំនួញរបស់ McKinsey Global Institute ដែលបានធ្វើការសិក្សាទៅលើសេដ្ឋកិច្ចភូមា ក៏បានទាញសេចក្តីសន្និដ្ឋានយ៉ាងច្បាស់ដែរ កាលពីម្សិលមិញថា សក្តានុពលសេដ្ឋកិច្ចរបស់ភូមា អាចនឹងជំរុញឲ្យភូមាបង្កើនផលិតផលក្នុងស្រុកសរុបរបស់ខ្លួន បានរហូតដល់ទៅ ២០០ពាន់លានដុល្លារ នៅឆ្នាំ២០៣០។ នេះប្រសិនបើរដ្ឋាភិបាលភូមា បន្តធ្វើកំណែទម្រង់ ដូចដែលកំពុងធ្វើនាពេលបច្ចុប្បន្ន។
ក្រៅពីធនធានធម្មជាតិដ៏សម្បូរបែប ភូមាមានចំណុចខ្លាំងដ៏សំខាន់មួយ គឺទីតាំងភូមិសាស្រ្ត ដោយសារតែភូមាស្ថិតនៅចន្លោះប្រទេសចិន ឥណ្ឌា និងប្រទេសក្នុងតំបន់អាស៊ីអាគ្នេយ៍ ដែលសុទ្ធសឹងតែជាប្រទេស និងតំបន់ ដែលមានសក្តានុពលសេដ្ឋកិច្ចខ្ពស់។ បន្ថែមពីលើធនធាន និងចំណុចខ្លាំង ដែលមានស្រាប់ពីកំណើតនេះ ភូមាអាចបង្កើនសក្តានុពលសេដ្ឋកិច្ចរបស់ខ្លួនតាមរយៈការអភិវឌ្ឍផ្នែកធនធានមនុស្ស (ដោយបង្កើនគុណភាពអប់រំ និងជំរុញឲ្យមានការសិក្សាស្រាវជ្រាវ និងចាប់យកបច្ចេកវិទ្យាថ្មីៗ), ព្រមទាំងរៀបចំពង្រឹងប្រព័ន្ធថែទាំសុខភាព ប្រព័ន្ធធនាគារ និងសេវាកម្ម សម្រាប់ការធ្វើជំនួញ។
ក្រុមកុងស៊ុលតង់របស់ McKinsey Global Institute ក៏បានផ្តល់នូវអនុសាសន៍ផងដែរថា ភូមាគួរតែផ្តោតជាពិសេសទៅលើការអភិវឌ្ឍវិស័យបច្ចេកវិទ្យា ហើយបង្វែរទិសដៅសេដ្ឋកិច្ច ពីវិស័យជាប្រពៃណី គឺវិស័យកសិកម្ម។
បច្ចុប្បន្ននេះ នៅក្នុងផលិតផលក្នុងស្រុកសរុបប្រមាណជា ៥២ពាន់លានដុល្លារ មានជាង ២១ពាន់លានដុល្លារបានមកពីវិស័យកសិកម្ម។ ការសិក្សារបស់ McKinsey បានព្យាករថា នៅឆ្នាំ២០៣០ គឺវិស័យឧស្សាហកម្ម ដែលនឹងក្លាយជាវិស័យឈានមុខក្នុងសេដ្ឋកិច្ចភូមា ដោយអាចបង្កើនផលិតផលក្នុងស្រុកសរុបបានប្រមាណជា ៧០ពានលានដុល្លារ ក្នុងមួយឆ្នាំ។
ក៏ប៉ុន្តែ ដើម្បីអាចសម្រេចបានលទ្ធផលនេះ ភូមាត្រូវការជាចាំបាច់នូវការធ្វើវិនិយោគ ជាពិសេស វិនិយោគពីបរទេស ហើយក្រុមអ្នកវិនិយោគបរទេស ដែលចង់បោះទុនវិនិយោគ នៅក្នុងប្រទេសភូមា គេរំពឹងចង់បាននូវការធានាមួយថា រដ្ឋាភិបាលភូមានឹងមិនងាករេ ឬដើរត្រឡប់ក្រោយ ក្នុងការធ្វើកំណែទម្រង់របស់ខ្លួនបច្ចុប្បន្ន ព្រមទាំងដោះស្រាយបញ្ហាជម្លោះជាតិសាសន៍ ដូចជា ករណីជម្លោះរវាងអ្នកកាន់ពុទ្ធសាសនា និងសហគមន៍អ្នកកាន់សាសនាអ៊ីស្លាមបច្ចុប្បន្ន ដើម្បីរក្សានូវស្ថិរភាពក្នុងប្រទេសអាចឲ្យអ្នកវិនិយោគមានជំនឿទុកចិត្តថា សហគមន៍អន្តរជាតិនឹងមិនត្រឡប់មកដាក់ទណ្ឌកម្មលើភូមាឡើងវិញ ដែលនេះអាចនឹងធ្វើឲ្យទុនដែលគេបោះមកវិនិយោគ ក្នុងប្រទេសភូមាត្រូវខាតបង់។
បច្ចុប្បន្ននេះ គេសង្កេតឃើញថា ចាប់តាំងពីលោកថេន សេន បានរៀបចំធ្វើកំណែទម្រង់នយោបាយ និងសេដ្ឋកិច្ច និងមានការដក ឬព្យួរទណ្ឌកម្មអន្តរជាតិមក ក្រុមហ៊ុនធំៗជាច្រើនមកពីបណ្តាប្រទេសលោកខាងលិច បានចាប់ផ្តើមប្រជែងគ្នា ដើម្បីចូលមកកាន់កាប់ទីផ្សារភូមារួចជាស្រេចទៅហើយ។
កាលពីថ្ងៃពុធ មូលនិធិរូបិយវត្ថុអន្តរជាតិ ហៅកាត់ថា IMF បានឲ្យដឹងថា កាលពីឆ្នាំ២០១២កន្លងទៅនេះ សេដ្ឋកិច្ចរបស់ភូមាបានកើនឡើង ៦,៥% ហើយអត្រាកំណើននេះនឹងបន្តកើនឡើងកាន់តែខ្ពស់ថែមទៀត នៅក្នុងឆ្នាំបន្តបន្ទាប់ ជាពិសេស ដោយសារការផលិតឧស្ម័នធម្មជាតិ និងការកើនឡើងនៃវិស័យវិនិយោគ។
ចំណុចសំខាន់ ដែលគួរឲ្យកត់សម្គាល់មួយទៀត គឺចាប់តាំងពីរបបសឹកភូមាត្រូវរំលាយ និងមានការរៀបចំកំណែទម្រង់ផ្នែកអភិបាលកិច្ច ភូមាបានបង្កើនចំណូលពីការប្រមូលពន្ធបានយ៉ាងច្រើន ដែលអាចឲ្យភូមាយកទៅចំណាយ ក្នុងការអភិវឌ្ឍវិស័យសំខាន់ៗមួយចំនួន ដូចជា វិស័យអប់រំ និងសុខាភិបាល ជាដើម។ ជាវិស័យដែលត្រូវបានអាជ្ញាធរភូមាទុកចោលមិនរវីរវល់ជាច្រើនទសវត្សរ៍មកហើយៗជាវិស័យគន្លឹះ ក្នុងការអភិវឌ្ឍសេដ្ឋកិច្ចភូមា សម្រាប់រយៈពេលវែងទៅថ្ងៃអនាគត៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ