ការគ្រប់គ្រងវិស័យសុខាភិបាលមិនបានល្អជាគ្រោះថ្នាក់ធំធេង!
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖
ស្តាប់ - ០៤:១៩
នៅកម្ពុជាបច្ចុប្បន្ន សុខភាពសាធារណៈគឺជាបញ្ហាប្រឈមមួយក្នុងចំណោមបញ្ហាប្រឈមធំៗជាច្រើនដែលបង្កគ្រោះថ្នាក់ធំធេងសម្រាប់សង្គម។នៅពេលមានជំងឺម្តងៗ ប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរអ្នកក្រីក្រដែលគ្មានលទ្ធភាពចេញទៅព្យាបាលនៅក្រៅប្រទេស កំពុងប្រឈមបញ្ហាមិនប្រាកដប្រជានៃសុខាភិបាលក្នុងស្រុក។ តម្លៃខ្ពស់,ការព្យាបាលមិនសូវមានប្រសិទ្ធិភាពនិងភាពអនាធិបតេយ្យនៅក្នុងការឃោសនានិងដាក់លក់ថ្នាំពេទ្យ ឬផលិតផលទាក់ទងនឹងសុខភាពកំពុងកើតមានពេញបន្ទុក។ ក្រៅពីនោះ គ្រូពេទ្យមួយចំនួនបានសម្លឹងឃើញប្រាក់ជាធំ ដោយបំភ្លេចចោលក្រមសីលធម៌វិជ្ជាជីវៈ។ទាំងនេះជាគ្រោះថ្នាក់ធំធេងសម្រាប់សង្គមកម្ពុជា។
នៅពេលដែលមានសមាជិកគ្រួសារណាម្នាក់ធ្លាក់ខ្លួនឈឺ គ្រួសារអ្នកមានលទ្ធភាពបានស្វែងរកជាបឋមការចាកចេញទៅព្យាបាលនៅក្រៅប្រទេស ដូចជាសាំងហ្គាពួរ ថៃ ឬវៀតណាម ទៅតាមលទ្ធភាពធនធានដែលខ្លួនមាន។ និន្នាការដែលនៅតែបន្តកើតឡើងនិងកើនឡើងកាន់តែខ្លាំងនេះបានបង្ហាញពីការបាត់បង់ជំនឿចិត្តរបស់ប្រជាពលរដ្ឋទៅលើវិស័យសុខាភិបាលក្នុងស្រុក។ ប៉ុន្តែ គ្រួសារអ្នកក្រីក្រគ្មានជម្រើសអ្វីក្រៅពីរត់រកមណ្ឌលសុខភាព មន្ទីរពេទ្យរដ្ឋ ឬក៏មន្ទីរពហុព្យាបាលឯកជនក្នុងស្រុកនោះឡើយ។ បញ្ហាដែលកំពុងចោទឡើងក្នុងវិស័យសុខាភិបាលកម្ពុជាបច្ចុប្បន្នគឺ ទី១៖ គុណភាពនៃការព្យាបាលមិនសូវល្អ តែតម្លៃខ្ពស់ ទី២៖ ការធ្លាក់ចុះនៃសីលធម៌គ្រូពេទ្យ និងទី៣៖ ភាពអនាធិបតេយ្យក្នុងការឃោសនាផលិតផលដែលទាក់ទងនឹងសុខភាព រួមទាំងថ្នាំពេទ្យមួយចំនួនផង។
ជាការពិតណាស់ បញ្ហានៅក្នុងវិស័យសុខាភិបាលកម្ពុជាបច្ចុប្បន្នមានច្រើនយ៉ាង ដូចជាគ្រូពេទ្យជាច្រើននៅមានកម្រិតជំនាញទាប សីលធម៌គ្រូពេទ្យធ្លាក់ចុះដោយសារគ្រូពេទ្យមួយចំនួនហាក់ដូចជាមើលឃើញប្រាក់ជាធំ រីឯការគ្រប់គ្រងវិស័យសុខាភិបាលនៅធូររលុងដែលបង្កើតឲ្យមានភាពអនាធិបតេយ្យក្នុងការឃោសនាអំពីសេវាកម្មសុខាភិបាល និងផលិតផលសុខភាពខុសពីការពិត។ ដើម្បីប្រាក់ គ្រូពេទ្យខ្លះបានបង្ខំចិត្តព្យាបាលជំងឺដើម្បីទាក់ទាញអតិថិជន ដូចជាប្រើថ្នាំហួសកម្រិតដើម្បីឲ្យអ្នកជំងឺឆាប់ជាដោយមិនបានគិតពីផលវិបាកទៅថ្ងៃក្រោយ។ គ្រូពេទ្យខ្លះឲ្យថ្នាំទៅអ្នកជំងឺ ជាពិសេសជំងឺកុមារតែម្តង ដោយលាយថ្នាំរួចជាស្រេចដើម្បីកុំឲ្យអតិថិជនចំណាំបានថាជាថ្នាំអ្វី? គ្រូពេទ្យខ្លះទៀតបញ្ចុះបញ្ចូលឲ្យអ្នកជំងឺព្យូរសេរ៉ូមឬទទួលការវះកាត់ដើម្បីទទួលបានប្រាក់កម្រៃខ្ពស់សូម្បីតែស្ថានភាពអ្នកជំងឺមិនទាន់តម្រូវឲ្យទទួលការវះកាត់ក៏ដោយ។ មានកន្លែងព្យាបាលជំងឺខ្លះទៀតមិនដាក់ស្លាកសញ្ញាត្រឹមត្រូវទេពោលគឺអ្នកជំងឺអាចទៅពិគ្រោះជំងឺបានតាមរយៈការណាត់តាមទូរស័ព្ទនៅកន្លែងមួយដែលហាក់ដូចជាលួចលាក់។
ពេលមានគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍ ជនរងគ្រោះនឹងត្រូវគេប្រញាយគ្នាដឹកទៅកន្លែងសង្គ្រោះដោយទារប្រាក់ច្រើនតាមដែលអាចធ្វើទៅបាន។ សង្គ្រាមដណ្តើមម៉ូយរបស់រថយន្តសង្គ្រោះហាក់បានស្ងប់ស្ងាត់បន្តិចរយៈពេលចុងក្រោយនេះបន្ទាប់ពីមានចំណាត់ការពីក្រសួងសុខាភិបាល។ ងាកទៅមើលកន្លែងលក់ថ្នាំពេទ្យវិញ មានឱសថស្ថានជាច្រើនកន្លែងគ្មានច្បាប់អនុញ្ញាត ឱសថស្ថានខ្លះទៀតគ្មានឱសថការីជាអ្នកឈរលក់ថ្នាំពិតប្រាកដឡើយ។
នៅកម្ពុជា មនុស្សទូទៅអាចទិញថ្នាំពេទ្យបានតាមចិត្តចង់ ឬក៏អ្នកលក់ថ្នាំខ្លះតាំងខ្លួនជាអ្នកផ្សំថ្នាំឲ្យអ្នកជំងឺដោយខ្លួនឯងដោយមិនចាំបាច់មានវេជ្ជបញ្ជា។ ផលិតផលថ្នាំពេទ្យ ឬផលិតផលដែលទាក់ទងនឹងសុខភាពត្រូវបានគេឃោសនា និងដាក់លក់តាមទំនើងចិត្ត។ តើទាំងនេះមិនមែនជាភាពអនាធិបតេយ្យក្នុងវិស័យសុខាភិបាលទេឬ? និយាយបែបនេះ គេក៏មិនត្រូវភ្លេចគ្រូពេទ្យខ្លះដែលបានខិតខំគោរពក្រមសីលធម៌ និងបានធ្វើអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងដើម្បីលើកកម្ពស់វិស័យសុខាភិបាលនោះដែរ។ អ្នកទាំងនោះគួរតែទទួលបានការគោរព និងលើកទឹកចិត្ត។
យ៉ាងណាក៏ដោយ ក្រសួងសុខាភិបាលគួរគ្រប់គ្រងវិស័យរបស់ខ្លួនឲ្យបានល្អជាងសព្វថ្ងៃ។
ក្រៅពីការបង្កើនគុណភាពសុខាភិបាល, ការពង្រឹងសីលធម៌គ្រូពេទ្យ និងធ្វើឲ្យសុខាភិបាលមានតម្លៃថោកសម្រាប់ជនក្រីក្រគឺជារឿងសំខាន់ និងត្រូវចាត់វិធានការជាបន្ទាន់។ បន្ទាប់មកទៀត ការគ្រប់គ្រងអាជីវកម្មថ្នាំពេទ្យ និងផលិតផលទាក់ទងនឹងសុខភាពគឺជារឿងចាំបាច់មិនអាចខានបានពីព្រោះថា ភាពអនាធិបតេយ្យក្នុងវិស័យនេះក៏ចូលរួមចំណែកយ៉ាងសំខាន់ដែរក្នុងការបំផ្លាញថវិកាគ្រួសាររបស់ពលរដ្ឋខ្មែរដោយសារតែការជឿទៅលើការឃោសនាមិនសមហេតុផល។ ការបណ្តែតបណ្តោយឲ្យមានភាពអនាធិបតេយ្យក្នុងវិស័យសុខាភិបាលគឺជាគ្រោះថ្នាក់ធំធេងសម្រាប់សុខភាពសាធារណៈ ក៏ដូចជាគ្រោះថ្នាក់សម្រាប់សង្គមកម្ពុជាទាំងមូល៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ