តម្រងនោមមានតួនាទី រំលាយ ជាតិពុលដែលជាកាកសំណល់ផលិតជាធម្មតាដោយសរីរាង្គកាយ និងដែលពាំនាំដោយឈាម។ សារធាតុនេះគ្មានប្រយោជន៍ និងថែមទាំងអាចបំពុលខ្លួនប្រាណមនុស្សយើងផង ប្រសិនគ្មានបញ្ចូនចេញពីខ្លួន។ ជារៀងរាល់ថ្ងៃ តម្រងនោមច្រោះឈាមប្រមាណ១៨០លីត្រ និងបញ្ចេញជាទឹកនោមមកក្រៅប្រមាណពី១លីត្រកន្លះទៅ ពីរលីត្រ។ មានជំងឺច្រើនណាស់អាចបង្ក និងបំផ្លាញតម្រងនោម ជួនដោយមានការបង្ករោគ ជួនដោយមានដំណើរមិនប្រក្រតីលើប្រព័ន្ធការពារខ្លួន ជួនដោយហេតុតែបានស្រូបសារធាតុពុល នៃថ្នាំពេទ្យ។ល។ និង។ល។ ជំងឺសរសៃឈាមបេះដូង លើសឈាម ឬទឹកនោមផ្អែម ក៏អាចធ្វើខូចតម្រងនោម ... គេប៉ាន់ប្រមាណថាមានប្រជាជន ៥រយលាននាក់កើតជំងឺតម្រងនោម នៅលើពិភពលោកបច្ចុប្បន្ននេះ។
អន្តរាគមន៍ដោយ សាស្រ្តាចារ្យ Bruno Moulin ប្រធានផ្នែកជំងឺតម្រងនោមនៅមន្ទីរពេទ្យ Strasbourg
ជាជំងឺដែលមិនផ្តល់រោគសញ្ញា អ្វីគួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍ មុនដំណាក់កាលធ្ងន់ធ្ងរខ្លាំងទេ។ ហេតុដូច្នេះហើយបានជាគ្រូពេទ្យ និងអ្នកជំងឺផ្ទាល់ ទទួលព្យាបាល និងទៅព្យាបាលជំងឺដ៏ស្ងាត់ស្ងៀមមួយក្រុមនេះ ច្រើនតែចង់ហួសពេលបន្តិចទៅហើយ។ តាមការពិតទៅ ប្រសិនបើគេអាចយកចិត្តទុកដាក់មើលថែជំងឺនេះ តាំងពីដំបូងឬភ្លាមៗ ពិនិត្យព្យាបាលឱ្យចំទិសដៅ និងប្រភេទជំងឺ នោះគេនឹងអាចបន្ថយល្បឿន ឬបញ្ឈប់បានទាំងស្រុងការវិវឌ្ឃន៍នៃជំងឺតែម្តង។
ស្រីប្រុស ក្មេងចាស់ ... ជនណាក៏អាចរងគ្រោះកើតជំងឺតម្រងនោមដែរ !
មានជំងឺច្រើនណាស់ដែលកើតឡើងនៅនឹងតម្រងនោម ឬធ្វើឱ្យតម្រងនោមខូច។ ជំងឺទាំងនោះខ្លះបង្កមកពីមានបង្ករោគ មានមីក្រុប។ ជំងឺខ្លះទៀតបណ្តាលមកពីប្រព័ន្ធការពារខ្លួន មានដំណើរការខុសពីប្រក្រតី ដោយប្រការណាមួយភ្លាម ជាហេតុធ្វើឱ្យតម្រងនោមរងគ្រោះ ជួនកាលតៀតគឺបណ្តាលមកពីតម្រងនោមបានស្រូបសារធាតុពុល មានអាទិ៍សារធាតុពុលក្នុងថ្នាំ។
ជំងឺដែលប៉ះពាល់ដល់សរសៃឈាម មានជាអាទិ៍ ឡើងឈាម ទឹកនោមផ្អែម ក៏អាចបំផ្លាញតម្រងនោមដែរ។ ការបំផ្លាញតម្រងនោម គឺតាមរយៈការបង្កផលប៉ះពាល់បន្តិចម្តងៗ ទៅលើចំណែកណាមួយនៃតម្រងនោម ដែលជាអ្នកចោះឈាម។ តម្រងនោម ក៏លែងបំពេញតួនាទីបានត្រឹមត្រូវ មិនអាចដំណើរការបានដោយពេញលេញ។ នៅប្រទេសបារាំង ករណីតម្រងនោមធ្លាក់ក្នុងសភាពធ្ងន់ធ្ងរ ព្រោះមានដើមហេតុកើតជំងឺទឹកនោមផ្អែម និងឡើងឈាម បានក្លាយជាបុព្វហេតុចម្បង ដែលជំរុញឱ្យមានការព្យាបាលលាងឈាម។
ជាចុងក្រោយ គ្រប់តម្រងនោម របស់គ្រប់មនុស្ស មិនថាស្បែកស ស្បែកខ្មៅ ស្បែកលឿង ស្រី ឬប្រុសទេ តែងចាស់ទ្រុឌទ្រោម ទៅតាមវ័យ។ ចាប់ពីអាយុ៦០ឆ្នាំឡើងទៅ សមត្ថភាពតម្រងនោមធ្លាក់ចុះ ១០% ជារៀងរាល់១០ឆ្នាំ។
-វេជ្ជបណ្ឌិត ៖ ជំងឺតម្រងនោម ជាឃាតករស្ងាត់ៗ ! ខុសពីជំងឺផ្សេងៗទៀត តម្រងនោម អាចសំងំវិវឌ្ឍជាជំងឺធ្ងន់ទៅៗ ស្ងៀមយ៉ាងយូរ វិភាគរកមិនឃើញ និងគ្មានរោគសញ្ញាអ្វីគួរឱ្យកត់សម្គាល់ច្បាស់លាស់ សម្រាប់គ្រូពេទ្យ ឬអ្នកជំងឺផ្ទាល់ជាមុនទេ។ តម្រងនោមមានពីរ និងជាសរីរាង្គដ៏ចាំបាច់បំផុតរបស់មនុស្ស។ ដោយសារតម្រងនោមនេះហើយទើបយើងអាចរស់រានមានជីវិតនៅលើដីបាន។ ខ្ញុំនិយាយយ៉ាងដូច្នេះ មកពីខ្ញុំចង់ប្រៀបធៀប អំពីតួនាទីដ៏សំខាន់របស់តម្រងនោម។ យើងមើលត្រី ដែលតម្រងនោមមានតួនាទីបឋមបំផុត ត្រូវតែខំស្រូបផឹកទឹកជាប់ជាប្រចាំ ហើយបញ្ចេញចោលក៏ជាប់ជាប្រចាំដែរ។ តែមនុស្សយើងវិញ មួយថ្ងៃៗច្រោះទឹកច្រោះឈាមជាង១៨០លីត្រ តែក៏ស្រូបយកមកវិញដល់៩៩,៥% ដោយបញ្ចេញចោលតែមួយលីត្រកន្លះទៅពីរលីត្រ មានន័យថាយើងអាចបំផ្លាញសារធាតុពុលចេញពីខ្លួនដោយចំណាយទឹកតិច ដែលអនុញ្ញាតឱ្យមនុស្សអាចរស់លើដី បាន មិនត្រូវការរស់ក្នុងទឹកដូចត្រី។
ចុះនៅពេលដែលតម្រងនោមលែងដើរ តើមនុស្សយើងនឹងក្លាយទៅជាយ៉ាងណា ?
- វេជ្ជបណ្ឌិត ៖ បើតម្រងនោមលែងដំណើរការ បន្តិចម្តងៗ យើងនឹងមានស្តុកសារធាតុអំបិល ទឹកកាន់តែច្រើនឡើងៗ យើងនឹងមានសភាពតានតឹងជាលំដាប់ យើងនឹងមិនអាចកម្ចាត់សារធាតុ មួយចំនួន ដូចជាសារធាតុប៉ូតាស្យូម ... ដោយហេតុថាតម្រងនោមក៏មានតួនាទីផលិតវីតាមីនដេសកម្ម អ៊ីចឹងយើងនឹងមានសុខភាពឆ្អឹងចុះខ្សោយប្រសិនបើមានជំងឺតម្រងនោម ឬមានបញ្ហាខ្វះគ្រាប់ឈាមក្រហម ព្រោះថាតម្រងនោមក៏មានចំណែកចូលរួមផលិតអរមូន។
តម្រងនោមជាជំងឺស្ងាត់ៗ អាចសំងំលាក់ខ្លួនយូរខែយូរឆ្នាំទម្រាំធ្វើទុក្ខ តើមានរោគ អាការៈសញ្ញាណាមួយ ដែលអាចពញ្ញា្កក់អារម្មណ៍អ្នកជំងឺឱ្យគិតគូរពិនិត្យសុខភាពតម្រងនោម ?
- វេជ្ជបណ្ឌិត ៖ មូលហេតុដែលជំរុញឱ្យអ្នកជំងឺម្នាក់ គិតគូរស្វែងរកពិនិត្យតម្រងនោម គឺក្នុងករណីអ្នកជំងឺមានរោគឡើងឈាម ទឹកនោមផ្អែមជាប់នឹងខ្លួន។ អ្នកជំងឺដែលមានជំងឺខ្សោយតម្រងនោមធ្ងន់ធ្ងរ ៥០% មានជំងឺទឹកនោមផ្អៃម។ អ្នកមានឪពុកម្តាយកើតជំងឹខ្សោយតម្រងនោម និងអ្នកមានជំងឺមួយចំនួនផ្សេងទៀត ដូចយ៉ាងជំងឺពាក់ព័ន្ធនឹងប្រព័ន្ធការពារខ្លួន ជំងឺបង្ករោគ រលាកតម្រងនោមញយៗសុទ្ធតែងាយផ្តល់គ្រោះថ្នាក់ដល់តម្រងនោមទាំងអស់ ព្រមទាំងមេតាបូលិកទៀត។ ជាចុងក្រោយគឺអាយុ ! ព្រោះតម្រងនោមចុះខ្សោយ និងចាស់ទ្រុឌទ្រោមទៅតាមវ័យរបស់មនុស្ស។ ដូច្នេះយើងអាចនិយាយបានថា ចាប់ពី៦០ឆ្នាំឡើងទៅ វាគឺជាចាំបាច់ដែលត្រូវគិតគូរធ្វើតេស្ត វិភាគទឹកនោម និងវិភាគឈាម ដើម្បីបានដឹងអំពីស្ថានភាពតម្រងនោម បើទោះបីជាគ្មានរោគសញ្ញាអ្វីក៏ដោយ ដោយមិនភ្លេចឡើយការវាស់ឈាម។
ជំងឺតម្រងនោមដែលល្បីល្បាញ និងគួរឱ្យភ័យខ្លាចជាងគេ គឺជំងឺខ្សោយតម្រងនោមរ៉ាំរ៉ៃ។ ជំងឺនេះ គឺជាផលវិបាកបន្សល់ទុកពីការវិវឌ្ឍនៃជំងឺផ្សេងនៅ/លើតម្រងនោម។ នៅពេលតម្រងនោមទាំងសងខាង លែងដំណើរការត្រឹមត្រូវ សរីរាង្គយើង ចាប់បំពុលបន្តិចម្តងៗដោយកាកសំណល់ដែលលាងបញ្ចេញមិនអស់។ គេអាចហៅជំងឺខ្សោយតម្រងនោម ថារ៉ាំរ៉ៃ ដរាបណាតម្រងនោមបាតបង់សមត្ថភាពលែងបំពេញការងារបានជាលំដាប់ និងមានដំបៅលើ ក្នុងលក្ខណៈមិនអាចបកក្រោយ (មិនអាចព្យាបាលជា)។
ក្នុងករណីទូទៅ ជំងឺនេះវិវឌ្ឍបន្តិចម្តងៗ ធ្ងន់ទៅៗ អូសបន្លាយរាប់ឆ្នាំ។ មនុស្សមានផ្ទុកជំងឺតម្រងនោម អាចរស់រាន មានសុខភាពល្អ ដូចមនុស្សធម្មតា គ្មានអ្វីគួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍ឡើយ បើទោះបីជាតម្រងនោមនោះបានខូច មានជំងឺ មានដំណើរការត្រឹមតែ១០ទៅ២០% ក៏ដោយក្តី ទាល់តែដល់ដំណាក់កាលធ្ងន់ធ្ងរខ្លាំង គាំងស្ទើរលែងដើរតែម្តង ទើបមានលេចចេញរោគសញ្ញាខ្លះមកក្រៅឱយដឹង។
ជាលក្ខណៈទូទៅ នៅពេលតម្រងនោមមានដំណើរការមិនស្រួល សរីរាង្គកាយមនុស្សយើងអាចទទួលរងផលវិបាកមួយចំនួនដូចជា ៖
- សំណល់ជាតិពុល ទៅផ្តុំនៅក្នុងឈាម។ អារម្មណ៍ថាមានការឈឺចុកចាប់បានលេចឡើង ចង់ក្អួត ចង្ហោរ លែងឆា្ងញ់បាយ ពិបាកដំណេក
- អាស៊ីដូស មេតាលិកក៏ស្ថាបនាខ្លួនឡើង ព្រោះតម្រងនោមលែងមានសមត្ថភាពរំលាយជាតិអាស៊ីតឱ្យអស់ពីខ្លួន
- ខួរឆ្អឹង លែងផលិតគ្រាប់ឈាមក្រហម សំរាប់ដឹកនាំខ្សល់អ៊ុកស៊ីសែនទៅឱ្យឈាម ព្រោះតម្រងនោមលែងដំណើរការ លែងផលិតប្រូតេអ៊ីនសម្រាប់ទៅរំញោចខួរឆ្អឹង។ ខ្វះឈាម យើងនឹងមានអាការៈនឿយហត់ខ្លាំង និងជាប់ជាប្រចាំ
- យន្តការបែងចែកជាតិកាល់ស្យូម ហ្វូស្វ័រ លែងប្រក្រតី បន្តធ្វើឱ្យយន្តការផលិតជាតិអ័រមូនមានដំណើរការលែងស្រួលដែរ ប្រឹងតែទៅបឺតយកកាល់ស្យូមពីឆ្អឹងមកចិញ្ចឹមឈាម តែទីបំផុតធ្វើឆ្អឹងចាប់ពុក
- តម្រងនោមបញ្ចេញទឹកនោមតិច ដែលជាហេតុងាយបង្កឱ្យមានការហើម ហើមដៃ ជើង ឬហើមសួតផង សម្រាប់អ្នកមានជំងឺបេះដូងជាប់ខ្លួន។
- បើការខ្សោយតម្រងនោមឈានដល់កំរិតចុងក្រោយ លែងដំណើរការសោះ នោះជាតិប៉ូតាស្យូមនឹងកើនឡើងខ្លាំង រហូតបង្កជាការស្ពឹកស្រពន់ ឬគាំងបេះដូងតែងម្តង
មនុស្សដែលមានតម្រងនោម ដំណើរការមិនពេលលេញ អាចមានអារម្មណ៍ដឹងថាមានអាការៈសញ្ញា មួយចំនួន ៖ បត់ជើងតូចញឹកញាប់ពេលយប់ មានក្លិនមិនល្អក្នុមាត់ បាយលែងឆ្ងាញ់ ហត់ រងាក់រងើចង់ក្អួត រមាស់ ស្ពឹកស្រពន់ពេលយប់ ប៉ោងត្របកភ្នែក ឬហើមជើង...
អនុសាសន៍នៃការការពារតម្រងនោម
នៅពេលមានសុខភាពល្អ រឹងម៉ាំ ការអនុវត្តន៍និងមានវិន័យល្អ ក្នុងការរស់នៅ អាចជួយរក្សាសុខភាពតម្រងនោម ក្រលៀន ឱ្យនៅល្អបានយូរ។ ការអនុវត្តន៍និងគោរពវិន័យអនាម័យជីវិត ដែលថែមទាំងអាចជួយរួមចំណែកការពារប្រឆាំងទប់ទល់នឹងជំងឺសរសៃឈាមបេះដូង និងមេតាបូលិកផ្សេងៗ។ អនាម័យជីវិតក្នុងការរស់នៅប្រចាំថ្ងៃដែលគ្មានអ្វីក្រៅពី ៖
- បរិភោគទឹកទៅតាមសេចក្តីត្រូវការរបស់សរីរាង្គ (យ៉ាងហោចមួយ១ លីត្រក្នុងមួយថ្ងៃ មិនមែនម្តងមួយលីត្រ ឱ្យតម្រងនោមប្រឹងធ្វើការនោះទេ
- បរិភោគមានលំនឹង ចំណីអាហារបន្លែសាច់គ្រប់មុខលាយគ្នា ដើម្បីធ្វើយ៉ាងណាកុំឱ្យឡើងទម្ងន់ជ្រុល
- មិនទទួលទានអាហារប្រៃពេក ព្រោះនាំឱ្យកើតជំងឺឡើងឈាម
- មិនជក់
- ធ្វើកីឡា ធ្វើពលកម្ម ជាប្រចាំ
- មួយវិញទៀត ត្រូវប្រុងប្រយ័ត្ននឹងសារធាតុមួយចំនួនដែលអាចបំពុលក្រលៀន ដោយត្រូវចៀសវាងឱ្យបានជាដាច់ខាត ការប្រើថ្នាំអង់ទីអាំផ្លាម៉ាទ័រ ដោយខ្លួន (ពពួកអាស្ពីរីន ពពួកថ្នាំបំបាត់ការឈឺចាប់ ដូចយ៉ាងប៉ារ៉ាសេតាម៉ុល ដែលអាចបំពុលតម្រងនោម ប្រសិនបើប្រើច្រើននិងយូរពេល)
- ចៀងវាងការប្រើថ្នាំលាយទឹក ថ្នាំបូរាណ ដែលជាល្បាយឬស ឈើ ស្មៅៗផ្សេងៗ ដែលគ្មានប្រភពនិងអត្តសញ្ញាណច្បាស់លាស់
- សូមប្រុងប្រយ័ត្ន នឹងរបបចំណីអាហារដែលប្រកបដោយជាតិប្រូតេអ៊ីន ព្រោះវាងាយនឹងធ្វើឱ្យតម្រងនោមនឿយហត់ណាស់៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ