ការបោសសម្អាតផ្ទៃក្នុងបក្សកុម្មុយនិស្តកម្ពុជា
នៅក្រោមរបបកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យ បទល្មើសព្រហ្មទណ្ឌមានតែមួយគត់ គឺការប្រឆាំងនឹងបដិវត្តន៍។ អ្នកណាដែលត្រូវចោទប្រកាន់ថាជាអ្នកប្រឆាំងនឹងបដិវត្តន៍ ដែលពួកខ្មែរក្រហមហៅថា “ខ្មាំង” នោះ អ្នកនោះនឹងត្រូវគេយកទៅសម្លាប់ចោល ដោយគ្មានការជំនុំជម្រះអ្វីទាំងអស់។ ពួកមេដឹកនាំខ្មែរក្រហម ដែលភ័យខ្លាចរហូតដល់ទៅស្រមោលខ្លួនឯងនោះ មើលឃើញមនុស្សជុំវិញខ្លួនទាំងអស់ថាសុទ្ធតែជាខ្មាំង រហូតដល់សម្លាប់គ្នាឯងនៅក្នុងជួរថ្នាក់ដឹកនាំបក្ស។
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖ កែប្រែថ្ងៃទី៖
ស្តាប់ - ០៨:២៧
ជម្លោះ និងការកម្ចាត់គ្នាឯងនៅក្នុងជួរថ្នាក់ដឹកនាំបក្សកុម្មុយនិស្តកម្ពុជា (ឬខ្មែរក្រហម) បានចាប់ផ្តើមឡើង តាំងពីពេលដែលពួកគេទើបតែនឹងឡើងមកកាន់អំណាច នៅឆ្នាំ១៩៧៥ម្ល៉េះ។
ហ៊ូ យន់ មន្រ្តីជាន់ខ្ពស់ខ្មែរក្រហម និងជាអតីតរដ្ឋមន្រ្តីក្រសួងមហាផ្ទៃ នៃរដ្ឋាភិបាលរួបរួមជាតិកម្ពុជា បានបាត់ខ្លួន នៅខែសីហា ឆ្នាំ១៩៧៥ ក្រោយពីបានជំទាស់នឹងសេចក្តីសម្រេចរបស់បក្សជាច្រើនលើកច្រើនសា ជាពិសេស ទាក់ទងនឹងការជម្លៀសប្រជាជនចេញពីទីក្រុង និងការធ្វើសង្រ្គាមជាមួយវៀតណាម។
ការបោសសម្អាតភូមិភាគឦសាន
ក៏ប៉ុន្តែ ប្រតិបត្តិការបោសសម្អាតផ្ទៃក្នុងបក្សបានចាប់កក្រើកខ្លាំង នៅខែកញ្ញា ឆ្នាំ១៩៧៦ ដោយចាប់ផ្តើមពីភូមិភាគឦសានទៅ។ នៅថ្ងៃទី២០ ខែកញ្ញា ឆ្នាំ១៩៧៦ ណៃ សារ៉ាន់ ហៅ មិត្តយ៉ា លេខាបក្សប្រចាំភូមិភាគឦសាន ត្រូវបានចាប់ខ្លួនយកទៅដាក់ឃុំ នៅគុកទួលស្លែង ដោយចោទពីបទក្បត់ជាតិ។ ប៉ុន្មានថ្ងៃក្រោយមកទៀត កែវ មាស និងកែវ មុន្នី ក៏ត្រូវបានចាប់ខ្លួនជាបន្តបន្ទាប់គ្នាដែរ។ យើងសង្កេតឃើញថា កម្មាភិបាលជាន់ខ្ពស់ខ្មែរក្រហមទាំងបីរូបនេះ សុទ្ធសឹងតែជាអតីតមន្រ្តីជាន់ខ្ពស់នៃបក្សប្រជាជនបដិវត្តន៍ខ្មែរ ដែលបែកចេញពីបក្សកុម្មុយនិស្តឥណ្ឌូចិន។
គួររំឭកឡើងវិញថា នៅក្រោយសន្និសីទក្រុងហ្សឺណែវ ឆ្នាំ១៩៥៣ ក្រុមខ្មែរកុម្មុយនិស្តបានបែកខ្ញែកគ្នាជាបីក្រុម៖ មួយក្រុមរត់ទៅប្រទេសវៀតណាម មួយក្រុមបង្កើតចលនាតស៊ូដោយសម្ងាត់នៅកម្ពុជា និងមួយក្រុមទៀតបង្កើតបក្សនយោបាយ ដែលមានឈ្មោះថា “ប្រជាជន” ដើម្បីចូលរួមក្នុងការបោះឆ្នោតជាតិ។ កែវ មុន្នី ស្ថិតក្នុងចំណោមខ្មែរកុម្មុយនិស្ត ដែលរត់ទៅវៀតណាមជាមួយ សឺន ង៉ុកមិញ។ ណៃ សារ៉ាន់ ស្ថិតក្នុងចំណោមចលនាតស៊ូសម្ងាត់ រួមជាមួយ ទូ សាមុត សៀវ ហេង នួន ជា និង សោ ភឹម។ ចំណែកឯ កែវ មាស ស្ថិតក្នុងចំណោមមេដឹកនាំបក្សប្រជាជន និងជាលេខាបក្សប្រជាជនបដិវត្តន៍ខ្មែរប្រចាំក្រុងភ្នំពេញ។
ដូចនេះ ការចាប់ខ្លួន ណៃ សារ៉ាន់ កែវ មុន្នី និង កែវ មាស គឺត្រូវបានធ្វើឡើង ក្នុងគោលដៅបោសសម្អាតក្រុមដែលគេសង្ស័យថាស្និទ្ធិនឹងវៀតណាម។
ជីកស្មៅត្រូវជីកទាំងឫស
ក្រោយពីបានចាប់ខ្លួនមន្រ្តីជាន់ខ្ពស់នៅភូមិភាគឦសានហើយ ក្រុម ប៉ុល ពត ក៏បានបន្តប្រតិបត្តិការបោសសម្អាតផ្ទៃក្នុងបក្ស រហូតដល់ក្រុងភ្នំពេញទៀត គឺនៅក្នុងជួររដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យតែម្តង។
នៅចុងឆ្នាំ១៩៧៦ និងដើមឆ្នាំ១៩៧៧ រដ្ឋមន្រ្តី ៣រូប ត្រូវបានចាប់ខ្លួនជាបន្តបន្ទាប់គ្នា គឺនន សួន រដ្ឋមន្រ្តីក្រសួងកសិកម្ម កុយ ធួន រដ្ឋមន្រ្តីក្រសួងពាណិជ្ជកម្ម និងទូច ភឿន រដ្ឋមន្រ្តីក្រសួងសាធារណការ។ ក្រោមការធ្វើទារុណកម្មសួរចម្លើយ កុយ ធួន និង ទូច ភឿន បានសារភាពថាពួកគេពិតជាភ្នាក់ងារស៊ើបការណ៍អាមេរិក (សេ.អ៊ី.អា) មែន ហើយថែមទាំងបានបង្កើតខ្សែរយៈក្នុងជួរកម្មាភិបាលខ្មែរក្រហមទៀតផង។
ភោគ ឆាយ និងហ៊ូ នឹម ត្រូវបានចាប់ខ្លួន នៅខែមីនា និងខែមេសា ឆ្នាំ១៩៧៧។ ការចាប់ខ្លួនចេះតែបន្តធ្វើ ដោយយោងតាមចម្លើយសារភាព ពីអ្នកទោស ដែលទទួលរងនូវទារុណកម្ម ហើយបង្ខំចិត្តឆ្លើយដាក់គ្នាពីមួយទៅមួយ។ ឲ្យតែកម្មាភិបាលណាត្រូវគេសង្ស័យថាជាខ្មាំងហើយនោះ មិនត្រឹមតែបុគ្គលនោះទេ ដែលត្រូវចាប់ខ្លួន សូម្បីតែសហការី និងក្រុមគ្រួសាររបស់បុគ្គលនោះក៏ត្រូវចាប់ខ្លួនទាំងអស់ដែរ ក្រោមពាក្យស្លោកថា “ជីកស្មៅត្រូវជីកទាំងឫស”។
នៅក្នុងអំឡុងពេលនោះ ជម្លោះរវាងខ្មែរក្រហម និងវៀតណាម បានរាលដាលកាន់តែខ្លាំងឡើងៗ។ នៅចុងឆ្នាំ ១៩៧៧ ក្រោយពេលត្រឡប់ពីបំពេញទស្សនកិច្ច នៅប្រទេសចិនវិញ ប៉ុល ពត បានបញ្ជាឲ្យបើកប្រតិបត្តិការយោធាក្នុងទ្រង់ទ្រាយធំមួយ ប្រឆាំងនឹងវៀតណាម នៅព្រំដែនខាងកើតកម្ពុជា។ ក៏ប៉ុន្តែ ប្រតិបត្តិការនេះត្រូវទទួលបរាជ័យយ៉ាងដំណំ។ កងទ័ពវៀតណាមបានវាយលុកចូលរហូតដល់ទីរួមខេត្តស្វាយរៀង។
នៅចំពោះមុខមន្រ្តីថ្នាក់ដឹកនាំបក្ស ប៉ុល ពត និង សុន សេន ដែលជារដ្ឋមន្រ្តីក្រសួងការពារជាតិ បានលើកឡើងថា បរាជ័យនៃប្រតិបត្តិការយោធាប្រឆាំងវៀតណាមនេះ កើតឡើងដោយសារតែមានខ្មាំងបង្កប់ ក្នុងជួរកម្មាភិបាលខ្មែរក្រហម នៅភូមិភាគបូព៌ា។
ប៉ុល ពត ចាប់ផ្តើមជីករំលើងឫសបដិវត្តន៍របស់ខ្លួនឯង
ការបោសសម្អាតភូមិភាគបូព៌ាក៏បានចាប់ផ្តើមធ្វើឡើង នៅក្នុងអំឡុងចុងខែមករា និងខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ១៩៧៨ ក្រោមបញ្ជាផ្ទាល់របស់ ប៉ុល ពត ដោយមាន សុន សេន ជាអ្នកចេញមុខអនុវត្តផ្ទាល់ និងមាន ឌុច ជាអ្នកផ្តល់ព័ត៌មាន ដែលយកបានពីចម្លើយសារភាពរបស់អ្នកទោស។ ក្នុងរយៈពេលតែប្រមាណមួយខែប៉ុណ្ណោះ កម្មាភិបាលភូមិភាគបូព៌ាប្រមាណ៤០០នាក់ ត្រូវបានចាប់ខ្លួនយកទៅដាក់ក្នុងគុកទួលស្លែង។
យោងតាមលោកស្រី Elizabeth Becker សោ ភឹម លេខាភូមិភាគបូព៌ាបានបើកកិច្ចប្រជុំសម្ងាត់មួយជាមួយមន្រ្តីជំនិតៗ នៅខែមីនា ឆ្នាំ១៩៧៨ ដើម្បីជជែកអំពីការចាប់ខ្លួនកម្មាភិបាលភូមិភាគបូព៌ានេះ។ ពេលនោះ សោ ភឹម និងសហការីសុទ្ធតែជឿថា អ្នកដែលត្រូវចាប់ខ្លួនទាំងនេះសុទ្ធសឹងជាមនុស្សគ្មានកំហុស។ ក៏ប៉ុន្តែ សោ ភឹម នៅតែយល់ថា ការចាប់ខ្លួននេះ ប្រហែលជាមកពីមានការភាន់ច្រឡំអ្វីមួយ ដោយមិនគិតថា គេកំពុងតែមានផែនការកម្ចាត់ខ្លួននោះទេ។
ទីបំផុត សោ ភឹម ត្រូវបានគណៈមជ្ឈិមបក្សកោះហៅឲ្យទៅប្រជុំនៅភ្នំពេញ ដោយមិនមានបញ្ជាក់អំពីកម្មវត្ថុច្បាស់លាស់។ សោ ភឹម បានចាត់និរសាម្នាក់ឲ្យទៅភ្នំពេញ ដើម្បីសួរនាំអំពីការប្រជុំនេះ។ ក៏ប៉ុន្តែ និរសានេះបានបាត់ខ្លួនរហូតមិនឃើញ ត្រឡប់មកវិញទេ។ សោ ភឹម ក៏បានបញ្ជូននិរសាឲ្យទៅភ្នំពេញជាបន្តបន្ទាប់ទៀត ប៉ុន្តែ មិនមាននិរសាណាម្នាក់វិលត្រឡប់មកវិញនោះទេ។
នៅថ្ងៃទី២៥ ខែឧសភា ឆ្នាំ១៩៧៨ គណៈមជ្ឈិមបក្ស ក៏បានដាក់បញ្ជាឲ្យបើកការវាយប្រហារទៅលើភូមិភាគបូព៌ា។ កងទ័ពខ្មែរក្រហមចំនួនពីរកងវរសេនាធំ អមដោយកងរថក្រោះផងនោះ ក៏បានឆ្លងទន្លេមេគង្គ ទៅត្រើយខាងកើត តម្រង់ទៅកាន់ទីតាំងរបស់ សោ ភឹម។
មកទល់នឹងពេលនោះ សោ ភឹម នៅតែមិនទាន់ជឿទៀតថា ប៉ុល ពត ចង់កម្ចាត់ខ្លួនចោល។ សោ ភឹម នៅតែយល់ថា គាត់ និងខ្មែរក្រហមនៅភូមិភាគបូព៌ាទាំងអស់ សុទ្ធតែជាមនុស្សស្មោះត្រង់នឹងបដិវត្តន៍ ប្តូរជីវិតដើម្បីបដិវត្តន៍ គឺជាខ្សែក្រវ៉ាត់ជួរមុខគេក្នុងការការពារប្រទេសពីការវាយលុករបស់វៀតណាម។ ដូចនេះ គ្មានហេតុផលអ្វី ដែលខ្លួនត្រូវក្លាយទៅជាខ្មាំងរបស់បដិវត្តន៍នោះទេ។ សោ ភឹម បានព្យាយាមទាក់ទងទៅភ្នំពេញម្តងទៀតតាមវិទ្យុទាក់ទង ដើម្បីសួរនាំអំពីហេតុផល។ ដោយមិនបានទទួលចម្លើយពីភ្នំពេញ សោ ភឹម ក៏បានសម្រេចចិត្តធ្វើដំណើរទៅភ្នំពេញ ដើម្បីជួបនិយាយដោយផ្ទាល់ជាមួយ ប៉ុល ពត។
សោ ភឹម បានទាក់ទងសុំជួបជាមួយ ប៉ុល ពត ដោយសម្ងាត់។ ក៏ប៉ុន្តែ ប៉ុល ពត មិនបានទៅជួប សោ ភឹម ដោយខ្លួនឯងនោះទេ តែបែរជាបញ្ជូនទាហានពីរទូកឲ្យទៅចាប់ សោ ភឹម។ សោ ភឹម ដឹងខ្លួនមុន ក៏បានបាញ់សម្លាប់ខ្លួនឯង មុនពេលដែលទាហានខ្មែរក្រហមចាប់ខ្លួនទៅទៀត។
ក្រោយការស្លាប់របស់ សោ ភឹម កម្មាភិបាល និងកងទ័ពខ្មែរក្រហមនៅភូមិភាគបូព៌ារាប់ពាន់នាក់ បានរត់គេចខ្លួនទៅក្នុងព្រៃ ហើយបន្ទាប់មក រត់ឆ្លងព្រំដែនចូលទៅក្នុងប្រទេសវៀតណាម។ នៅខែកក្កដា ឆ្នាំ១៩៧៨ ប្រជាជននៅក្នុងភូមិភាគបូព៌ាប្រមាណជាង១ម៉ឺននាក់ ត្រូវបានគេយកទៅសម្លាប់ចោល។
វៀតណាមបានលេសចូលវាយផ្តួលរំលំខ្មែរក្រហម
ការបោសសម្អាតភូមិភាគបូព៌ា គឺជាឱកាសដ៏ល្អបំផុត សម្រាប់វៀតណាមក្នុងការផ្តួលរំលំរបបកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យ។ ទីបំផុត វៀតណាមទទួលបាននូវអ្វីដែលពួកគេត្រូវការបំផុត។ នោះគឺក្រុមខ្មែរកុម្មុយនិស្តមួយក្រុម ដែលមានបទពិសោធន៍ និងដែលអាចទទួលបានការគាំទ្រពីប្រជាជនកម្ពុជា ក្នុងការដឹកនាំរណសិរ្សប្រឆាំងនឹង ប៉ុល ពត។ វៀតណាមវាយផ្តួលរំលំ ប៉ុល ពត ដោយយករណសិរ្សនេះធ្វើជារនាំង ដើម្បីបិទបាំងកុំឲ្យសហគមន៍អន្តរជាតិចោទប្រកាន់ថា ខ្លួនឈ្លានពានលើកម្ពុជា។
ទីបំផុត អ្នកដែលត្រូវ ប៉ុល ពត ចោទប្រកាន់ថាជាភ្នាក់ងារវៀតណាមនោះ ត្រូវ ប៉ុល ពត បង្ខំឲ្យរត់ទៅប្រទេសវៀតណាមមែន រួចហើយ ក៏បែរមកប្រឆាំងនឹង ប៉ុល ពត វិញ ដោយមានការគាំទ្រពីសំណាក់កងទ័ពវៀតណាមផង។ នៅទីបំផុត សូម្បីតែសុបិនអាក្រក់ ក៏ប៉ុល ពត អាចធ្វើឲ្យក្លាយជាការពិតបានដែរ!!!
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ