កម្ពុជា៖ សេរីភាពសារព័ត៌មានធ្លាក់ចុះ តែល្អជាងគេក្នុងអាស៊ាន
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖
ស្តាប់ - ០៤:០២
ឆ្នាំ ២០១០នេះប្រទេសកម្ពុជាត្រូវបានគេចាត់ថ្នាក់លេខ១២៨ក្នុងចំណោម ប្រទេស១៧៨នៅលើពិភពលោកខាងផ្នែកសេរីភាពសារព័ត៌មាន។ នេះបើយោងតាមរបាយការណ៍ឆ្នាំ២០១០របស់អង្គការអ្នកសារព័ត៌មានគ្មាន ព្រំដែនដែលមានមូលដ្ឋាននៅក្នុងប្រទេសបារាំងដែលចេញផ្សាយនៅថ្ងៃ ពុធនេះ។ តាមរយៈចំណាត់ថ្នាក់នេះ ប្រទេសកម្ពុជាបានធ្លាក់ចុះចំនួន១១ខ្ទង់បើធៀបនឹងឆ្នាំ២០០៩។ ប៉ុន្តែ បើធៀបនឹងបណ្តាប្រទេសអាស៊ាន សេរីភាពសារព័ត៌មាននៅកម្ពុជាមានលក្ខណៈល្អប្រសើរជាងគេ។
ឆ្នាំ២០១០នេះ សេរីភាពសារព័ត៌នៅកម្ពុជាបានរអិលធ្លាក់ចុះក្រោមវិញយ៉ាងគំហុកពោលគឺកម្ពុជាបានធ្លាក់ពីចំណាត់ថ្នាក់ទី១១៧នៅឆ្នាំ២០០៩ដល់១២៨ក្នុងឆ្នាំ២០១០នេះ។ នេះជាការវាយតម្លៃរបស់អង្គការសារព័ត៌មានគ្មានព្រំដែន( Reporter Sans frontière)ដែលចេញផ្សាយនៅថ្ងៃនេះ។
គេអាចយល់បានថា ព្រឹត្តិការណ៍នៃការជាប់ពន្ធនាគាររបស់អ្នកកាសែតពីររូបគឺលោកហង់ ចក្រាចាងហ្វាងកាសែតប្រឆាំងឈ្មោះ«ខ្មែរម្ចាស់ស្រុក» និងអ្នកកាសែតម្នាក់ទៀតឈ្មោះរស់ សុឃិតពិតជាមូលហេតុចម្បងដែលធ្វើឲ្យសេរីភាពសារព័ត៌មាននៅកម្ពុជាស្រុតចុះយ៉ាងដូច្នេះ។ លោកហង់ ចក្រាបានជាប់ពន្ធនាគាររយៈពេលជាង៩ខែមុននឹងត្រូវគេដោះលែងឲ្យមានសេរីភាពឡើងវិញ។ លោកត្រូវបានមេធាវីរដ្ឋាភិបាលប្តឹងពីបទផ្សាយព័ត៌មានមិនពិតនិងការញុះញង់ឲ្យមានអស្ថិរភាពនយោបាយ។ ចំណែកឯលោករស់ សុឃិត ត្រូវបានអ្នកកាសែតដូចគ្នាប្តឹងពីបទគំរាមកំហែង និងកំពុងស្ថិតក្នុងពន្ធនាគារនៅឡើយ។
ព្រឹត្តិការណ៍នេះបានទទួលការរិះគន់ជាច្រើនពីសំណាក់បក្សប្រឆាំងនិងអង្គការសង្គមស៊ីវិលមួយចំនួននិងជាពិសេសដោយក្រុមអ្នកកាសែត។ ពួកគេចាត់ទុកថាជាការធ្វើទុក្ខបុកម្នេញដល់អ្នកកាសែតក្នុងគោលដៅបំបិទសេរីភាពរបស់ពួកគេតាមរយៈការប្រើប្រាស់ប្រព័ន្ធតុលាការ។ ប៉ុន្តែ រដ្ឋាភិបាលដែលជាដើមបណ្តឹងវិញបានអះអាងថានេះជាបញ្ហាផ្លូវច្បាប់សុទ្ធសាធដែលអ្នកកាសែតបានបំពាន។
ជាការពិត ស្តាប់ទៅ ភាគីនីមួយៗសុទ្ធតែមានអំណះអំណាងរៀងៗខ្លួនសម្រាប់ការពារទង្វើនិងការរិះគន់របស់ខ្លួន ហើយអំណះអំណាងទាំងនោះ ទោះតិចឬច្រើនក៏មានការពិតនៅក្នុងនោះដែរ។ ក៏ប៉ុន្តែ អ្វីដែលគួរឲ្យកត់សម្គាល់នោះគឺក្នុងបរិបទនៃរបបប្រជាធិបតេយ្យសេរី ការចាប់អ្នកកាសែតដាក់ពន្ធនាគារដោយសារតែការសរសេរអត្ថបទគឺជារឿងដែលមិនគួរនឹងកើតមានទៀតឡើយពីព្រោះថា សេរីភាពសម្តែងមតិត្រូវបានធានាដោយរដ្ឋធម្មនុញ្ញ និងជាពិសេសដោយច្បាប់ស្តីពីរបបសារព័ត៌មាន។
រឿងចម្លែកមួយសម្រាប់កម្ពុជាគឺអ្នកកាសែតត្រូវបានដើមបណ្តឹងនិងតុលាការយកច្បាប់ព្រហ្មទណ្ឌអន្តរកាលមកប្រើជំនួសច្បាប់ស្តីពីរបបសារព័ត៌មាន។ គោលដៅនៃការប្រើច្បាប់ព្រហ្មទណ្ឌអន្តរកាលគឺគ្មានអ្វីក្រៅពីចាប់អ្នកកាសែតដាក់ពន្ធនាគារឡើយ ។ តាមពិត ច្បាប់ស្តីពីរបបសារព័ត៌មានមិនបានការពារអ្នកកាសែតដែលធ្វើខុសឡើយពោលគឺអ្នកដែលប្រព្រឹត្តខុសនឹងវិជ្ជាជីវៈនឹងត្រូវទទួលការផាកពិន័យយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរ។ តែច្បាប់នេះគ្រាន់តែការពារអ្នកកាសែតឲ្យរួចផុតពីទោសជាប់ពន្ធនាគារតែប៉ុណ្ណោះ។ ប៉ុន្តែ គួរឲ្យសោកស្តាយច្បាប់របបសារព័ត៌មានជាញឹកញយត្រូវបានគេបំភ្លេចចោលដែលធ្វើឲ្យសេរីភាពសារព័ត៌មានធ្លាក់ចុះ។
យ៉ាងណាក៏ដោយ កម្ពុជាមានសេរីភាពសារព័ត៌មានល្អជាងគេក្នុងចំណោមបណ្តាប្រទេសអាស៊ាន។ នេះបើយោងតាមរបាយការណ៍ដដែលពោលគឺកម្ពុជាបានឈរលំដាប់ថ្នាក់ទី២ក្នុងចំណោមប្រទេសអាស៊ានទាំង១០បន្ទាប់ពីប្រទេសឥណ្ឌូនេស៊ីដែលឈរនៅលេខរៀងទី១១៧។ ក្នុងន័យនេះ សេរីភាពសារព័ត៌មាននៅកម្ពុជាមិនអាក្រក់នោះឡើយ បើធៀបទៅនឹងប្រទេសក្នុងតំបន់ ដែលសេរីភាពសារព័ត៌មានកំពុងតែជួបប្រទះនឹងព្យុះព្យោមាយ៉ាងសម្បើម។
សរុបមកវិញ បណ្តាប្រទេសជាច្រើនក្នុងភូមិភាគអាស៊ី និងជាពិសេសអាស៊ីប៉ែកអាគ្នេយ៍កំពុងតែជួបប្រទះនឹងការស្រុតចុះយ៉ាងខ្លាំងខាងសេរីភាពសារព័ត៌មាននៅក្នុងបរិបទដែលប្រទេសមួយចំនួនជួបប្រទះនឹងអស្ថិរភាពនយោបាយដូចជាប្រទេសថៃនិងហ្វីលីព្វីនជាដើម។ នេះនៅមិនទាន់រាប់ប្រទេសដែលកាន់របបកុម្មុយនិស្តនិយមដូចជាវៀតណាមឬឡាវនោះទេ។
ដោយឡែកកម្ពុជា ស្ថិរភាពនយោបាយមិនទាន់មានបញ្ហាក៏ពិតមែន ក៏ប៉ុន្តែ ជួនកាលការព្រួយបារម្ភខ្លាំងពេកអំពីបញ្ហានេះអាចជាមូលហេតុដែលធ្វើឲ្យរដ្ឋាភិបាលប្រើវិធានការក្តៅជ្រុលទៅលើក្រុមប្រឆាំងនិងក្រុមអ្នកកាសែត៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ