ច្បាប់ការងារ៖ អំពីថិរវេលាការងារនិងការឈប់សម្រាក
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖
ស្តាប់ - ០៨:៤៩
នៅក្នុងនាទីយល់ដឹងអំពីច្បាប់ នៅថ្ងៃនេះ សេង ឌីណា នឹងធ្វើការពន្យល់អំពីច្បាប់ការងារកម្ពុជា ដោយផ្តោតទៅលើថិរវេលាការងារ និងការឈប់សម្រាក។
តាមច្បាប់នៅប្រទេសកម្ពុជា តើនិយោជកអាចតម្រូវឲ្យបុគ្គលិកធ្វើការប៉ុន្មានម៉ោងក្នុងមួយសប្តាហ៍?
តាមច្បាប់ការងារខ្មែរ (ច្បាប់ឆ្នាំ១៩៩៧)ថិរវេលាធ្វើការងាររបស់និយោជិតទាំងពីរភេទ ទោះជាក្នុងគ្រឹះស្ថានប្រភេទណាក៏ដោយ គឺមិនឲ្យលើសពី ៨ម៉ោង ក្នុងមួយថ្ងៃ ឬ៤៨ម៉ោង ក្នុងមួយសប្តាហ៍។ដូច្នេះបើគិតជាធម្មតាគឺមួយថ្ងៃធ្វើការ៨ម៉ោងហើយមួយអាទិត្យធ្វើការ៦ថ្ងៃ។
សហគ្រាសមានសេរីភាព ក្នុងការកំណត់របៀបចែកពេលធ្វើការ តាមប្រភេទសកម្មភាព និងរបៀបរៀបចំក្នុងសហគ្រាសនីមួយៗ កុំឲ្យតែបំពានថិរវេលា ដែលកំណត់ដោយច្បាប់ខាងលើ។ ដូចជា ចាប់ផ្តើមចូលធ្វើការ ម៉ោង ៨ព្រឹក ចេញម៉ោង ៥ល្ងាច ហើយឲ្យបុគ្គលិកឈប់សម្រាកបាយថ្ងៃត្រង់ ១ម៉ោង សរុបទៅ ៨ម៉ោង ក្នុងមួយថ្ងៃ។
រាល់ការរៀបចំបែងចែកម៉ោងធ្វើការនេះ សហគ្រាសត្រូវលៃលកយ៉ាងម៉េចឲ្យបុគ្គលិកមានថ្ងៃសម្រាកប្រចាំសប្តាហ៍ យ៉ាងតិច ២៤ម៉ោងជាប់ៗគ្នា ពោលគឺមួយថ្ងៃពេញ។ជាគោលការណ៍ ច្បាប់កំណត់យកថ្ងៃអាទិត្យ ជាថ្ងៃសម្រាកប្រចាំសប្តាហ៍។
ចុះប្រសិនបើសហគ្រាសខ្លះ ដូចជា រោងចក្រ មន្ទីរពេទ្យ សណ្ឋាគារ ជាដើម ដែលមានតម្រូវការចាំបាច់ឲ្យមានសកម្មភាពជាប្រចាំ ២៤ម៉ោង ក្នុងមួយថ្ងៃ ៧ថ្ងៃ ក្នុងមួយសប្តាហ៍ តើត្រូវធ្វើយ៉ាងម៉េច?
ក្នុងករណីនេះ សហគ្រាសអាចរៀបចំជាវេន ដើម្បីអាចដំណើរការ ២៤ម៉ោង លើ២៤ម៉ោង។ សហគ្រាសអាចចែកការងារជា ៣វេន ដោយ ១វេន មាន ៨ម៉ោង។ ដូច្នេះ បុគ្គលិក ១វេនៗ ធ្វើការតែ ៨ម៉ោងទេ ក្នុងមួយថ្ងៃ។ ការបែងចែកវេននេះ ត្រូវធ្វើយ៉ាងម៉េច ឲ្យមានថ្ងៃសម្រាកប្រចាំសប្តាហ៍ ទៅតាមច្បាប់កំណត់ គឺ២៤ម៉ោងជាប់ៗគ្នា។
គ្រឹះស្ថានខ្លះ គេចង់ឲ្យបុគ្គលិកធ្វើការលើសពី ៨ម៉ោង ក្នុងមួយថ្ងៃ ប៉ុន្តែ ឲ្យសម្រាកប្រចាំសប្តាហ៍លើសពី ២៤ម៉ោង ដើម្បីសងម៉ោងលើសវិញ។ តើអាចធ្វើបានដែរឬទេ?
ត្រង់ចំណុចនេះ គឺមានការអនុញ្ញាតពីក្រសួងសង្គមកិច្ច និងការងារ តាមរយៈប្រកាស ចុះថ្ងៃទី១០ មិថុនា ២០០២ ស្តីពីការបែងចែកម៉ោងធ្វើការក្នុងសប្តាហ៍ ដើម្បីឲ្យឈប់សម្រាកបន្ថែមនារសៀលថ្ងៃសៅរ៍។ ប្រកាសនេះអនុញ្ញាតឲ្យសហគ្រាសបង្កើនថិរវេលាធ្វើការរបស់កម្មករ លើសពី៨ម៉ោង ក្នុងមួយថ្ងៃ ប៉ុន្តែ មិនត្រូវឲ្យលើសពី ៩ម៉ោងទេ ហើយត្រូវឲ្យបុគ្គលិកសម្រាករសៀលថ្ងៃសៅរ៍ បន្ថែមពីលើថ្ងៃអាទិត្យ ១ថ្ងៃពេញ ដែលជាថ្ងៃសម្រាកធម្មតា។
ក៏ប៉ុន្តែ ការបែងចែកម៉ោងធ្វើការបែបនេះ នយោជកអាចធ្វើទៅបាន គឺទាល់តែមានការឯកភាពពីសំណាក់សហជីពតំណាងនិយោជិត និងប្រតិភូបុគ្គលិកជាមុនសិន។ ប្រសិនបើក្នុងសហគ្រាសមិនមានសហជីព និងប្រតិភូបុគ្គលិកទេ គឺត្រូវឲ្យមានការឯកភាពពីនិយោជិត យ៉ាងតិចពាក់កណ្តាល តាមរយៈការបោះឆ្នោតជាសម្ងាត់។
តើនិយោជកអាចតម្រូវឲ្យបុគ្គលិកធ្វើការថ្ងៃអាទិត្យ ដោយយកថ្ងៃផ្សេងជាថ្ងៃសម្រាកប្រចាំសប្តាហ៍បានដែរឬទេ?
ច្បាប់ការងារខ្មែរកំណត់ឲ្យយកថ្ងៃអាទិត្យជាថ្ងៃសម្រាកប្រចាំសប្តាហ៍ (មាត្រា ១៤៧)។ ការកំណត់ផ្សេងក្រៅពីនេះ គឺទាល់តែមានករណីចាំបាច់ពិសេស ពោលគឺ បើសិនជាឲ្យបុគ្គលិកសម្រាកទាំងអស់ នៅថ្ងៃអាទិត្យ ត្រូវនាំឲ្យខូចប្រយោជន៍ដល់សាធារណជន ឬក៏ធ្វើឲ្យខូចដលដំណើរការជាធម្មតារបស់សហគ្រាស។
ក្នុងករណីលើកលែងនេះ ច្បាប់ការងារ ត្រង់មាត្រា ១៤៨ ចែងថា ថ្ងៃសម្រាកប្រចាំសប្តាហ៍ត្រូវកំណត់ដូចតទៅ៖
- ឲ្យបុគ្គលិកទាំងអស់ឈប់សម្រាកនៅថ្ងៃណាមួយទៀត ក្រៅពីថ្ងៃអាទិត្យ។
- សម្រាកពីថ្ងៃត្រង់ថ្ងៃអាទិត្យ រហូតដល់ថ្ងៃត្រង់ថ្ងៃចន្ទ។
- សម្រាកផ្លាស់វេនគ្នាគ្រប់បុគ្គលិកទាំងអស់ គឺចែកវេនគ្នាធ្វើការថ្ងៃអាទិត្យម្តងម្នាក់។
ការរៀបចំថ្ងៃសម្រាក ក្រៅពីថ្ងៃអាទិត្យ ទៅតាមវិធីណាមួយក៏ដោយ ក្នុងចំណោមវិធីទាំងបីខាងលើ ចាំបាច់ត្រូវសុំការអនុញ្ញាតពីក្រសួងការងារជាមុនសិន លើកលែងតែចំពោះសហគ្រាសមួយចំនួន ដែលច្បាប់ចែងអនុញ្ញាតរួចជាស្រេច ក្នុងមាត្រា ១៤៩ រួមមាន៖
- គ្រឹះស្ថានផលិតគ្រឿងបរិភោគសម្រាប់បរិភោគភ្លាមៗ។
- សណ្ឋាគារ ភោជនីយដ្ឋាន ភេសជ្ជដ្ឋាន។
- ហាងលក់ផ្កាធម្មជាតិ។
- មន្ទីរពេទ្យ កន្លែងសង្រ្គោះក្មេងកំព្រា មនុស្សពិការ មនុស្សចាស់ ជម្រកសម្រាប់អ្នកចូលនិវត្តន៍ និងអ្នកវិកលចរិត ឱសថស្ថាន និងគេហដ្ឋានសុខភាព។
- គ្រឹះស្ថានងូតទឹក។
- សហគ្រាសសារព័ត៌មាន ឃោសនាការ និងទស្សនីយភាព សារមន្ទីរ និងពិព័រណ៍។
- សហគ្រាសយានជំនិះឈ្នួល។
- សហគ្រាសផ្គត់ផ្គង់ចរន្តអគ្គិសនី ទឹក និងថាមពលសម្រាប់គ្រឿងចក្រ។
- សហគ្រាសដឹកជញ្ជូនតាមផ្លូវគោក លើកលែងតែអយស្ម័យយាន។
- រោងឧស្សាហកម្ម ដែលមានប្រើវត្ថុធាតុដែលឆាប់ខូច។
- រោងឧស្សាហកម្ម ដែលការផ្អាកការងារអាចបណ្តាលឲ្យខូចបង់ ឬបន្ថយគុណភាពផលិតផល ដែលកំពុងធ្វើ។
- រោងឧស្សាហកម្ម ដែលប្រកបការងារផ្តល់សន្តិសុខ ផាសុកភាព ឬប្រយោជន៍សាធារណៈ។
- .... (សូមមើលមាត្រា ១៤៩ នៃច្បាប់ការងារ)
តើនិយោជកអាចឲ្យបុគ្គលិកធ្វើការបន្ថែមម៉ោងដែរឬទេ? បើបាន តើត្រូវគិតប្រាក់ឈ្នួលយ៉ាងម៉េច?
ច្បាប់ការងារអនុញ្ញាតឲ្យមានការងារបន្ថែមម៉ោង ក៏ប៉ុន្តែ បានតែក្នុងករណីដែលមានកិច្ចការប្រញាប់ និងពិសេសខុសធម្មតាប៉ុណ្ណោះ ពោលគឺ សហគ្រាសមិនអាចឲ្យបុគ្គលិកធ្វើការបន្ថែមម៉ោង ដើម្បីបំពេញកិច្ចការអចិន្រ្តៃយ៍ធម្មតាបានទេ។
ការធ្វើការបន្ថែមម៉ោង គឺត្រូវធ្វើដោយស្ម័គ្រចិត្ត។ សហគ្រាសមិនអាចបង្ខិតបង្ខំនយោជិតកម្មករឲ្យធ្វើការបន្ថែមម៉ោងបានទេ។ បុគ្គលិកដែលបដិសេធមិនធ្វើការបន្ថែមម៉ោង មិនត្រូវទទួលទណ្ឌកម្មអ្វីទេ។
ច្បាប់ការងារ ត្រង់មាត្រា ១៣៩ កំណត់ថា ម៉ោងបន្ថែមត្រូវឲ្យប្រើឈ្នួលតាមអត្រាដំឡើង ៥០%។ មានន័យថា បើម៉ោងធម្មតាឲ្យប្រាក់ឈ្នួល ១ម៉ោង ២ពាន់រៀល ម៉ោងបន្ថែម ត្រូវឲ្យ ៣ពាន់។ ប្រសិនបើការងារបន្ថែមម៉ោងនេះ ត្រូវធ្វើនៅថ្ងៃឈប់សម្រាកប្រចាំសប្តាហ៍ ឬធ្វើនៅពេលយប់ គឺប្រាក់ឈ្នួលត្រូវគិតលើសពីប្រាក់ឈ្នួលធម្មតា មួយទ្វេជាពីរ។
ក្រៅពីការឈប់សម្រាកប្រចាំសប្តាហ៍ និងថ្ងៃបុណ្យជាតិ តើក្នុងមួយឆ្នាំ បុគ្គលិកមានសិទ្ធិឈប់សម្រាកប៉ុន្មានថ្ងៃ ដោយមានប្រាក់ឈ្នួល?
ច្បាប់កំណត់ថា កម្មករនិយោជិតទាំងអស់មានសិទ្ធិឈប់សម្រាក យ៉ាងតិច ១៨ថ្ងៃ ក្នុងមួយឆ្នាំ ដោយទទួលបានប្រាក់ឈ្នួលធម្មតា។ អនុសញ្ញារួមក្នុងសហគ្រាស ឬកិច្ចសន្យាការងារអាចកំណត់ឲ្យមានថ្ងៃសម្រាកលើសពី ១៨ថ្ងៃបាន ប៉ុន្តែ មិនឲ្យតិចជាង ១៨ថ្ងៃក្នុងមួយឆ្នាំទេ។
ចំនួនថ្ងៃសម្រាកប្រចាំឆ្នាំនេះ ត្រូវបន្ថែមចំពោះបុគ្គលិកដែលមានអតីតភាពក្នុងសហគ្រាស គឺ ត្រូវបន្ថែម ១ថ្ងៃទៀត ពេលធ្វើការបានបីឆ្នាំក្នុងសហគ្រាស។
គួរបញ្ជាក់ថា ថ្ងៃឈប់សម្រាកប្រចាំឆ្នាំ ១៨ថ្ងៃនេះ គឺរាប់ជាថ្ងៃធ្វើការធម្មតា។ ការឈប់សម្រាកប្រចាំសប្តាហ៍ និងការឈប់សម្រាកថ្ងៃបុណ្យ គឺមិនត្រូវរាប់បញ្ចូលជាថ្ងៃឈប់សម្រាកប្រចាំឆ្នាំទេ។
តើត្រូវធ្វើការបានរយៈពេលប៉ុន្មាន ទើបបុគ្គលិកមានសិទ្ធិសុំឈប់សម្រាកប្រចាំឆ្នាំ?
ទាល់តែធ្វើការបានគ្រប់មួយឆ្នាំក្នុងសហគ្រាស ទើបអាចមានសិទ្ធិឈប់សម្រាកប្រចាំឆ្នាំបាន (មាត្រា ១៦៧)។
ក្នុងករណី មានផ្តាច់ ឬចប់កិច្ចសន្យាមុនពេល ១ឆ្នាំនេះ សហគ្រាសត្រូវសងប្រាក់បំណាច់ទៅឲ្យបុគ្គលិកនោះ ដោយគិតជាសមាមាត្រទៅតាមពេលវេលាដែលគាត់បានធ្វើការក្នុងសហគ្រាស។
ក្នុងករណីមានធុរៈផ្ទាល់ខ្លួន តើនិយោជិតកម្មករអាចសុំឈប់សម្រាកបានដែរឬទេ? បើបាន តើត្រូវរាប់បញ្ចូលក្នុងថ្ងៃឈប់សម្រាកប្រចាំឆ្នាំដែរឬទេ?
ច្បាប់ការងារ ត្រង់មាត្រា ១៧១ អនុញ្ញាតឲ្យមានការឈប់សម្រាកពិសេស ក្នុងករណីនិយោជិតមានធុរៈផ្ទាល់ខ្លួន ឬក្នុងឱកាសមានព្រឹត្តិការណ៍ ដែលប៉ះពាល់ដល់គ្រួសាររបស់កម្មករនិយោជិត ដូចជា៖
- ត្រូវរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍ផ្ទាល់ខ្លួន
- ត្រូវរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍កូន
- ប្រពន្ធសម្រាលកូន
- ប្តី ប្រពន្ធ កូន ឳពុក ឬម្តាយ មានជំងឺ ឬទទួលមរណភាព
ក្នុងករណីមានធុរៈបែបនេះ បុគ្គលិកអាចសុំឈប់សម្រាកបាន ដោយនៅទទួលបានប្រាក់ឈ្នួលជាធម្មតា។ ក៏ប៉ុន្តែ ការឈប់សម្រាកពិសេសបែបនេះ ក្នុងមួយឆ្នាំ មិនឲ្យមានលើសពី ៧ថ្ងៃទេ។
ការឈប់សម្រាកពិសេសនេះ អាចយកមកកាត់កងជាមួយថ្ងៃឈប់សម្រាកប្រចាំឆ្នាំបាន ប្រសិនបើនិយោជិតមិនទាន់អនុវត្តការឈប់សម្រាកប្រចាំឆ្នាំរបស់គាត់អស់ទេ មានន័យថា និយោជិតមិនទាន់ឈប់សម្រាកអស់ទាំង ១៨ថ្ងៃ ដែលគាត់មាន។ បើសិនជាគាត់បានអនុវត្តអស់ហើយ នយោជកមិនអាចធ្វើការកាត់កងថ្ងៃឈប់សម្រាកពិសេសនេះ ពីការឈប់សម្រាកប្រចាំឆ្នាំ នៅឆ្នាំក្រោយៗទៀតបានទេ។
ចំពោះនិយោជិតជាស្រ្តី ដែលត្រូវសម្រាលកូន គាត់មានសិទ្ធិឈប់សម្រាក ៩០ថ្ងៃ ដើម្បីសម្រាលកូន (មាត្រា ១៨២)។
បើសិនជាគាត់បានធ្វើការក្នុងសហគ្រាសរយៈពេលគ្រប់មួយឆ្នាំហើយ នៅក្នុងអំឡុងពេល ឈប់សម្រាក ដើម្បីសម្រាលកូន ៩០ថ្ងៃ គាត់មានសិទ្ធិទទួលប្រាក់ឈ្នួលពាក់កណ្តាល។
បើសិនធ្វើការមិនទាន់គ្រប់ ១ឆ្នាំទេ គាត់មិនមានសិទ្ធិទទួលប្រាក់ឈ្នួលពាក់កណ្តាលនេះទេ ប៉ុន្តែ គាត់នៅតែអាចឈប់ ៩០ថ្ងៃបាន ដោយនយោជកមិនមានសិទ្ធិបញ្ឈប់គាត់ពីការងារនោះទេ។ ក្រោយពេលផុតរយៈពេលឈប់សម្រាក ៩០ថ្ងៃ គាត់មានសិទ្ធិត្រឡប់ចូលមកធ្វើការវិញបាន៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ